DEĞERLİ KARGO
  • Leituras 4,406
  • Votos 245
  • Capítulos 6
  • Leituras 4,406
  • Votos 245
  • Capítulos 6
Em andamento, Primeira publicação em mar 12, 2020
Artık uyanmıştı. Uyanmıştı ve ömrünün en güzel yıllarına mal olan herkese karşı dindirilemez bir öfke ile dolmuştu. En büyük öfkesi ise aptal olduğu için kendineydi. 

"Ben Elenora Angel Broksfield, bana lanet olan soyumun kuruması için şeytanla bile anlaşmam gerekse çekinmeyeceğim. " 

Dünyanın düzenini değiştirebileceğini anlamıştı ve şimdiki düzenin hayatını elinden aldığını düşünerek bunu zevkle yapacaktı. 



Kitaplardaki kişiler birbiriyle bağlantılı ancak olaylar bağlantılı değildir. Aradaki boşlukları daha iyi anlamak için kitapları sırasıyla okumanızı tavsiye ederim. 

1. Kitap : Kralın Yarası

2. Kitap: Aslan'ın Pençesinde 

3. Kitap: Değerli Kargo
Todos os Direitos Reservados
Inscreva-se para adicionar DEĞERLİ KARGO à sua biblioteca e receber atualizações
ou
#103sevişme
Diretrizes de Conteúdo
Talvez você também goste
SİYAHİR , de ben1deniz
15 capítulos Em andamento
Havanın sıcaklığı, çölün ortasında bir yangına dönüşmüştü. Kumlar, güneşin altında daha da sertleşiyor, her adımda bacaklarınıza yükleniyordu. Sırtındaki çanta, sanki her saniye biraz daha ağırlaşıyor, ama o hiç durmaz, yürümeye devam ediyordu. Adımlarını atarken, gözleri sadece ileriyi görüyordu. Burası, askerlerin kaybettikleri her şeyin, her umudun olduğu yerdi. Zorluğun başladığı, ancak vücutlarının ona alışmasıyla bir şekilde unutmaya çalıştığı yerdi. Burası, zihninin sınırlarını zorladığı, karanlık düşüncelerle baş başa kaldığı yerdir. Saatler geçtikçe, ayaklarındaki acı, aslında daha fazlasını hissettirmeye başlar. Bir müddet sonra, fiziksel sınırların ötesine geçer ve zihin buna ayak uydurur. İlk başta kaslarınız bağırırken, sonradan sadece bir donukluk kalır. Vücudun ne kadar yorulursa yorulsun, komutanın emri, görevdeki sorumluluğun baskısı, bir adım daha atmanı sağlar. Çünkü geri dönemezsin. Bir çığlık duymamak, bir yudum su içmeden yol almak... Bu, tüm askerin yaşadığı mücadeleydi. Kendini bir çukurun dibinde hissettiğin zaman, etrafındaki dünyayı duyamazsın. O kadar yalnızsındır ki, neredeyse hayatınızdaki her şeyin geçici olduğunu düşünmeye başlarsınız. Ama her gün bu hatırlatma bir şekilde unutulur. Çünkü seni bekleyen görev vardır. Ve o görev bitmeden, ne kadar acı çeksen de devam etmek zorundasındır. Gözlerinde uyku eksikliği, vücudunda kanla karışmış terin izleri, aslında seni oraya getiren o içsel güçle savaşıyor gibidir. Bazen derin bir nefes alırsın, ve sonra bir adım daha atarsın. Ama bu bir seçim değildir. Sadece, bir asker olmanın tanımıdır.
Talvez você também goste
Slide 1 of 10
SİYAHİR  cover
Mafyamı +18(DÜZENLENECEK) cover
ALMİLA(Gerçek Ailem) cover
 TOPRAK  cover
DİRENİŞ cover
ALACA 🇹🇷  cover
LAÇİN |tamamlandı cover
DİLSİZ KURT cover
üvey Ablamm gxg cover
Kaçık Asker cover

SİYAHİR

15 capítulos Em andamento

Havanın sıcaklığı, çölün ortasında bir yangına dönüşmüştü. Kumlar, güneşin altında daha da sertleşiyor, her adımda bacaklarınıza yükleniyordu. Sırtındaki çanta, sanki her saniye biraz daha ağırlaşıyor, ama o hiç durmaz, yürümeye devam ediyordu. Adımlarını atarken, gözleri sadece ileriyi görüyordu. Burası, askerlerin kaybettikleri her şeyin, her umudun olduğu yerdi. Zorluğun başladığı, ancak vücutlarının ona alışmasıyla bir şekilde unutmaya çalıştığı yerdi. Burası, zihninin sınırlarını zorladığı, karanlık düşüncelerle baş başa kaldığı yerdir. Saatler geçtikçe, ayaklarındaki acı, aslında daha fazlasını hissettirmeye başlar. Bir müddet sonra, fiziksel sınırların ötesine geçer ve zihin buna ayak uydurur. İlk başta kaslarınız bağırırken, sonradan sadece bir donukluk kalır. Vücudun ne kadar yorulursa yorulsun, komutanın emri, görevdeki sorumluluğun baskısı, bir adım daha atmanı sağlar. Çünkü geri dönemezsin. Bir çığlık duymamak, bir yudum su içmeden yol almak... Bu, tüm askerin yaşadığı mücadeleydi. Kendini bir çukurun dibinde hissettiğin zaman, etrafındaki dünyayı duyamazsın. O kadar yalnızsındır ki, neredeyse hayatınızdaki her şeyin geçici olduğunu düşünmeye başlarsınız. Ama her gün bu hatırlatma bir şekilde unutulur. Çünkü seni bekleyen görev vardır. Ve o görev bitmeden, ne kadar acı çeksen de devam etmek zorundasındır. Gözlerinde uyku eksikliği, vücudunda kanla karışmış terin izleri, aslında seni oraya getiren o içsel güçle savaşıyor gibidir. Bazen derin bir nefes alırsın, ve sonra bir adım daha atarsın. Ama bu bir seçim değildir. Sadece, bir asker olmanın tanımıdır.