Blizny życia codziennego

Reads 128
Votes 7
Parts 4

Reads 128
Votes 7
Parts 4

"-Skarbie... wiesz że, co drugi dzień jestem w pracy, że czasem nawet w wolne mnie nie będzie... nie mogę cię kontrolować... -powiedział nie patrząc na mnie. Nawet nie wiem kiedy łzy zaczęły cisnąć mi się do oczu. 
    -Wiem, myślałam nawet o tym by prosić Kamila albo Ankę żeby zaglądali do mnie co jakiś czas... -ucięłam na chwilę moją wypowiedź i nie powstrzymując już łez powiedziałam o czym myślałam przez ostatnie kilka dni- myślałam też czy nie iść do psychiatryka. -Spojrzał na mnie przerażony po czym przytulił mnie bez słowa próbując w ten sposób uspokoić moje łzy."
    Ale od początku. Jestem Daria, mam 18 lat i powiem wam jak wygląda życie dziewczyny z bliznami. W tym celu cofniemy się do pierwszej żyletki. Miałam wtedy 10 lat. Zapraszam. 
    
    
    
    Witam w opowiadaniu o smutnym ale prawdziwym życiu.All Rights Reserved

cięciesię depresja psychiatryk samobójstwo samookaleczenie smutne

Table of contents

"-Skarbie... wiesz że, co drugi dzień jestem w pracy, że czasem nawet w wolne mnie nie będzie... nie mogę cię kontrolować... -powiedział nie patrząc na mnie. Nawet nie wiem kiedy łzy zaczęły cisnąć mi się do oczu. 
    -Wiem, myślałam nawet o tym by prosić Kamila albo Ankę żeby zaglądali do mnie co jakiś czas... -ucięłam na chwilę moją wypowiedź i nie powstrzymując już łez powiedziałam o czym myślałam przez ostatnie kilka dni- myślałam też czy nie iść do psychiatryka. -Spojrzał na mnie przerażony po czym przytulił mnie bez słowa próbując w ten sposób uspokoić moje łzy."
    Ale od początku. Jestem Daria, mam 18 lat i powiem wam jak wygląda życie dziewczyny z bliznami. W tym celu cofniemy się do pierwszej żyletki. Miałam wtedy 10 lat. Zapraszam. 
    
    
    
    Witam w opowiadaniu o smutnym ale prawdziwym życiu.

4 parts