BAHARIN RENGARENK GÜLLERİ

Mimarlık son sınıf öğrencisi olan Feride Erva Önay, okulunun bitmesi için günler sayarken hayatının son derece yolunda olduğunu düşünmektedir. Artık sorumluluğunu zevkle kabul edeceği başka bir döneme geçmesine günler kalmıştır ve çok sevdiği mesleğini yapmak için iş arayışında olmasına çok yakındır. Geçmişini geride bıraktığını ve eski sessiz Feride Erva olmadığını onu tanıyan herkes söyleyebilirdi fakat Feride'nin içinde yaşadığı aşkı kimse bilmemektedir.

Karşı komşusu ve sekiz yıldır en iyi arkadaşı olan Melis, Rusya'da mimarlık okuyan ve yıllardır orada çalışan ağabeyinin döneceğini söylerken Feride'nin içindeki karmaşadan haberi yoktur. Peki eski Feride Erva ile birlikte geçmişte kalan adamı, sekiz yıl sonra yeniden görmeye hazır mıydı Feride Erva? Kış uykusuna dalan duygularının, baharda dönecek olan adam için uyanma vakti gelmiş miydi? Ve en önemlisi Feride Erva bunu artık en yakın arkadaşından nasıl gizleyecekti?

^^^^

"Seninde mi başın döndü?" Her şeyden habersiz masumca sorduğu soruya olumlu anlamda başımı salladım. "Sen döndürüyorsun başımı." dedim boğuk sesle. Gözleri şaşkınlıkla büyüdü. Kirpikleri titreşerek açılıp kapandı. "Biz şimdi öpüştük mü?" diye sorunca kahkaha attım.

"Hayır, daha değil. Ama yakında." Burnunun ucuna burnumu değdirdim. Gözlerimi kapatarak ikinci kez dudaklarına sokuldum. Alt dudağını dudaklarımın arasına alarak öptüm. Şefkatli bir öpücük verdim. Tutkudan uzak. "Bu peki?" diye sorduğunda, "Cık." dedim. "Bunun adına öpüşmek diyemem." Kendimi kaybetmekten korkarak geri çekildim, tatlı dudaklarından. Gözlerimi açtığımda Feride'nin kapalı gözlerine, kızaran yanaklarına ve ıslak dudaklarına baktım.

Y. T. 24.03.2020 - F. T. 02.04.2021