ALFA(KIZIL TAŞ LANETI ) - silakurt_00 - Wattpad

ALFA(KIZIL TAŞ LANETI )

LECTURES 7,927
Votes 465
Parties 30

LECTURES 7,927
Votes 465
Parties 30

ajan alfa aşk blackwidow fantastik gelişmişler gerilim hawekeye ironman kahraman kurgu kurtadam marvel melez mutant nickfury savaş watty2023 ölüm

ALFA 1.KİTAP(TAMAMLANDİ)

KIZIL TAŞ LANETI :geçmişin izleri kafamda çalkalanırken en güvendiklerimin ihanetine uğramak ruhumu derinden derine parçalıyor, intikamın verdiği hırs içimde ki son insanlığı yok ediyordu. hep o korktuğum ve kaçtığım canavara dönüşüyorum. her zaman ki koltuğuma oturdum gözümü tavan dikip kaybettiğim insanları kopan parçalarımı gözden geçirdim. sanki ölüm bir lanet gibi peşimdeydi..........


ALFA 2.KITAP( DEVAM EDIYOR)

MAVI ZEHIR 

ALFA 3. KITAP ( TASLAK)

AZKABAL LANETI

ALFA 4. KITAP ( TASLAK)

PARALEL SEKTETous Droits Réservés

ajan alfa aşk blackwidow fantastik gelişmişler gerilim hawekeye ironman kahraman kurgu kurtadam marvel melez mutant nickfury savaş watty2023 ölüm

Table des matières

30 chapitres

Inscrivez-vous pour ajouter ALFA(KIZIL TAŞ LANETI ) à votre bibliothèque et recevoir les mises à jour

ou

Directives de Contenu

Vous aimerez aussi

Kayıp Bağlar / Gerçek Ailem , écrit par Zenn_bdrr

İnsan her yara aldığında daha çabuk iyileşir mi gerçekten? Yoksa o yaralar zamanla sadece daha derine mi işler? Acı, yalnızlık ve bitmek bilmeyen karanlık... Bunlar büyürken bana eşlik eden tek duygulardı. Çocukluğum onların nefretin gölgesinde sessizce kayboldu.Sevilmenin ne olduğunu bilmeden, ağır bir sessizlik içinde geçti. Büyüdüğümde yanımda yalnızca alıştığım o soğuk boşluk vardı. Yaralar birikti, izler derinleşti. Hepsi bir şekilde geçti ya da geçmedi. Şimdi geriye ne kaldı bilmiyorum; sadece bir boşluk, sessiz ve sonu olmayan bir boşluk...

Yeşil Gözlü Kuğu, écrit par ervamine_

Bu sefer balık çöle aşık olmadı. Balık içinde bulunduğu suyun farkına vardı. ondan bir kaçış olmadığını, yüzebileceği en uzak yere de yüzse son durağının bile o olacağını farketti. Zira insan kendinden kaçamazdı. O yüzden varmalıydı insan. Varmalı ve ona çipil çipil bakan bir çift yeşil göze ömür boyu bakmalıydı. "Güzel gülüyorsun," dedi yeşil gözleri parlayarak. Gülümsediğimde bakışlarımın içinde mıh gibi asılı duran acıları göremiyor muydu? "Aslında güzel gülmüyorum," dedim düz bir sesle. Kaşları çatıldı ve iki kaşının arasında bir boşluk oluştu. Mezarım. "Güzel gülmüyorum Dua, güzelliğine gülümsüyorum"

Kırgın Kelebek 🦋 +18 (mafya), écrit par Elifesinnnnnnnn

UYARI:BU KİTABIN İÇİNDE ŞİDDET VE CİNSEL İSTİSMAR GİBİ YÜZ KIZARTAN OLAYLAR YER ALMAKTADIR.BUNUN BİLİNCİNDE OLARAK OKUYUNUZ.BOŞUNA DUYAR KASMAYINIZ!! _________________________________________ 3 yıldır beni yanında zorla tutan mafyanın elinden onun daha yeni arasını ısıtmaya başladığı düşmanına kaçarsam en fazla ne olabilir ki?

Mevta- Bebegimin Babası , écrit par matmazelden

Sıradan bir anatomi dersi tüm hayatınızı etkileyebilir miydi? Ada'nın başına tam olarak bu gelmişti. Kadavra inceleyeceği için heycanlanla girdiği derste, beyaz örtünün altında yatan bir ölü değil canlıydı! Ve bu canlı olan mevta, Ada'nın tüm hayatını etkileyeceği olaylara sebep olacaktı. Bu olaylar onları birbirine mi bağlayacaktı yoksa sadece hayatlarına güzellik mi katacaktı? Maceralarda dolu olan hikayemi 2016 da yazıp 2017 de bitirmiştim fakat anlam kopuklulukları olan ama kurgusunun iyi olduğunu düşündüğüm hikayemi yeniden yazmaya karar verdim. Bu yolculukta bana, Ada'ya ve Mevta'ya yoldaşlık yapmanız dileğiyle. (İlk hikaye kurgusu) 17/06/2016 (Yeni hikaye kurgusu) 25/07/2023

TUTUKLU , écrit par firuzedem

Gözünü prangaların ardında açmış uzun bir süre o prangalara mecbur kalmış yüreğim ilk kez böylesine tutuklu kalacakmış , bilemezdim .. Burada odalar biraz soğuk, neden bilmiyorum. Zaten üşümüyorum... Aslında çok ses var ama ben sessizliği duyuyorum. Bunca sesi bastıran büyük bir sessizlik... Nasıl mümkünse ondan daha sessiz bir gözyaşı. Burada herkes mutlu mutsuzlardır, herkes güler ama kalbini tuta tuta güler. Neden mi? Kırıktır o kalp, yalnız ve soğuktur. Gülüşlerin bir sınırı var, hep bir yere dokunur ; bir anıya... Şimdi kapatın gözlerinizi bir kalabalık hayal edin, her yaştan. Ne duyuyorsunuz? Gürültü? Haayır unutun şimdi o kalabalığı, o sesi. Ben seda, yetim seda. Demir bir ranzaya paslanana kadar arkadaş olmuş ve 20 sinde hala o sincaba sarılan bir kız çocuğu. Hikayesi kısa bir kız...

Vişne Mahallesi , écrit par gunnur_28

Gerçek aile (aşiret ) ve mahalle kurgusudur. Gerçek ailesinden haberi olmayan üniversite 3. Sınıfa giden bir Deniz . Ailesinin gerçek olmadığını öğrendiği de ne yapacak. Asıl gerçek ailesinin bir mahallede oturduğunu öğrenen ve ağabeyleri olduğunu öğrenen Deniz bunu nasıl karşılayacak? Yalnız ve zengin bir aile kızi olan Deniz .. Kalabalık ve aşiret olan bir aile.. Deniz , ağabeyler ve aşiret bir aile... Hadi bakalım.

LEYLİFER: KANLI AY, écrit par esma_yaz

Gerçek kimliğinden bihaber yaşayan Evin Yağmur Erkuran, reşit olur olmaz onu yetimhaneden alan anneannesinin ormanın içindeki kulübesine taşınmak zorunda kaldı. Küçüklüğünde kimsesizliğine kimse olacak biriyle tanışıp onu labirent taşıyan zihninin tam merkezine oturttu. Onun adı, İblis. Zihninin içindeki labirentin tüm koridorlarını ezbere bilen, tüm odalara sahip olan karanlık bir ruh. Farklı bir ruh, farklı bir zihin. Onlar, yazısız bir anlaşmanın birbirine bağladığı iki ayrı ruhtu. Kurt ve Kuzu'ydu. Bir gün, anneannesinin doğum gününde verdiği kolye, hayatının dönüm noktası oldu. Ertha'da okuduğu lanetli mağara, kendi yaşadığı ormanın içinde saklıydı ve Evin Yağmur, doğum gününde onu kovalayan bir gölgeden kaçarken kendini o mağarada buldu. O mağara bihaber olduğu kimliğini açığa çıkartacak; ölümü ve yaşamı beraberinde getirecek ve gecenin kabusları doğurduğu anlarda ruhuna tanıklık eden kızıl gözlerle tanışmasını sağlayacaktı. O kızıl gözlerin pençesi, ruhunu alacak ve onu parçalara ayıracaktı. Ama kızıl gözlü kara kurdun bilmediği bir şey vardı; o da, içindeki canavarın Evin Yağmur'a çoktan aşık olduğuydu. ''Ölüm ancak onu isteyene yakışır.'' Yayımlanma tarihi: 16.04.20 Kitap kapağı tasarımı: @UmmuhanBaki

Pastane Kokulu Aşk, écrit par BelizTova5

Oğuz benden böyle bir tepki beklemiyor olacak ki afalladı. Bedeni önce kasıldı daha sonra o da bana sarıldı. Bir süre hiçbir şey demeden öylece sarıldık. Sonunda ayrıldığımızda Oğuz tekrar; -Almina ben dedi. Hızla elimi dudaklarına götürerek susturdum onu. -Bu sefer sen değil Oğuz. Ben konuşmalıyım. Derince nefes aldım; -Özür dilerim dedim. Gözlerime baktı neden özür dilediğimi anlamak ister gibiydi. Özür dilerim yıllarca bana olan sevgini görmediğim için. Bu sefer Oğuz konuştu. Birbirimize fırsat tanıyor gibiydik. -Özür dilemene gerek yok Almina. Senin bir suçun yok. Seni sevdiğim her anımda sana daha çok saygı duydum. Beni görmedin çünkü hayat sana bunun için fırsat tanımadı. Derince nefes aldı. Şimdi de hiçbir şey için kendini mahçup hissetmek zorunda değilsin. Sen ne istersen nasıl istersen öyle olur. Bu sefer sustum. Derince gözlerine baktım. Benden bir cevap bekliyordu. Aşikardı.

Ormanın Kalbinde, écrit par Zebence_1504

Lavinya Zümrüt yeşili gözleri, ormanın kalbini yansıtır gibi derin ve etkileyiciydi. Kızıl saçları rüzgârda alev gibi dalgalanırken, yüzündeki huzur ve kararlılık arasında gizli bir hikâye saklıydı. Sıcak bakışlarıyla insanın içini ısıtan, ama bir o kadar da ulaşılmaz görünen bir ruh'tu o, Lavinya... Ormanın sırlarını bilen ve kalbinde sevginin gücünü taşıyan bir büyücüydü - hem kırılgan hem de güçlü. Ramin'in Mehpare'si...

'' Kalbim Olur musun ? '' (AlNaz), écrit par manque00

Tamamen diziden bağımsız bir Mucize Doktor serisidir . Kendi yazdığım ve sizlerin de tavsiye olarak önerdiğiniz hayali sahnelerden oluşacaktır . Yeni bölümleri haftada bir VOTE dolduğu sürece gelecektir .

Vous aimerez aussi

Slide 1 of 10

Kayıp Bağlar / Gerçek Ailem cover

Yeşil Gözlü Kuğu cover

Kırgın Kelebek ��🦋 +18 (mafya) cover

Mevta- Bebegimin Babası cover

Vişne Mahallesi cover

LEYLİFER: KANLI AY cover

Pastane Kokulu Aşk cover

Ormanın Kalbinde cover

'' Kalbim Olur musun ? '' (AlNaz) cover

Kayıp Bağlar / Gerçek Ailem

İnsan her yara aldığında daha çabuk iyileşir mi gerçekten? Yoksa o yaralar zamanla sadece daha derine mi işler? Acı, yalnızlık ve bitmek bilmeyen karanlık... Bunlar büyürken bana eşlik eden tek duygulardı. Çocukluğum onların nefretin gölgesinde sessizce kayboldu.Sevilmenin ne olduğunu bilmeden, ağır bir sessizlik içinde geçti. Büyüdüğümde yanımda yalnızca alıştığım o soğuk boşluk vardı. Yaralar birikti, izler derinleşti. Hepsi bir şekilde geçti ya da geçmedi. Şimdi geriye ne kaldı bilmiyorum; sadece bir boşluk, sessiz ve sonu olmayan bir boşluk...