karanlık gökyüzünü aydınlatan deponun penceresindeki ayın ışığı yansıyordu yüzlerine, birbirlerine yakın olmaları ölümlerine sebep olsada kalpleri kenetliyken, bedenleri bıraksada fayda etmemişti bu durumu....
Başlangıç▪︎20.03.2020
Bitiş▪︎26.12.2020
" galiba ayağımdaki kurşun yarası baskı yaptı "
saçı ter içindeki alnına yapışmış, dilini dudağında gezdirip, bana tehlikeli bakışlar yollayarak laf söylemişti.
" pişman mısın o kurşunu yediğinden peki "
kendimden asla emin olamayacağım güçsüz sesimle sorduğum sorunun üstüne gözlerine masumiyetle bakıyordum.
" uğruna ölmeyi göze alacağım kadın için o kurşun benim için hiçbir şeydi "
mutlu olmuştum, yüzümde anlamsız bir tebessüm yer alıyordu. O hâlâ yerde yatıyor, ben hâlâ onun önünde diz çökmüş, söylediklerini idrak etmeye çalışıyordum. Su şişesinden bir kaç yudum içip, yere koydu. Daha sonra bana yüzünü yaklaştırıp, sessiz bir tonda konuştu.
" ama nikâh günü beni terk eden bir kadın olduğu için evet pişmanım değmezmiş bayan sandra "