Efsunkar

Bu yeniden başlamasından korktuğun kaçıncı sondu?

Zihninde yankılanan binlerce soruya cevap bulmak istedi genç kadın. Ama en zoruda bu olmuştu. Yeni sayfaları sevmezdi çünkü hepsi kirli sonla buluşuyordu. Ama bu sefer karşısındaki yaşlı gözle ona bakan adama baktı. Bir adam daha ne kadar sevgisi için aşşağı düşebilirdiki. Kendisi için ne savaşlar vermişti. Bir erkek bir kadın için bu kadar gururunu yerle bir edebilirmiydi . Korkuyordu. Bir an yeryüzünden silinip gitmek istedi. O yağmurun altında bir kaç adım atıp genç adama yaklaştı. Üşüyorlardı. Kadın bir kaç adımda adama yaklaşıp tek kelime etmeden gözlerinin içine bakıyordu. Oralarda biryerlerde kendini gördüğüne emindi. Adamın nefesi yüzünü yalayıp geçti. Ve o anki masumiyetle boynuna sardı kollarını bu sefer düşünmeye gerek yoktu en fazla ne olacaktı ki birtek canı vardı. Genç adam ellerini hasret kaldığı kadınına sevdiğine sardı. Ve kulağına

- Nefesim kesilircesine, delirircesine, haykırırcasına seviyorum seni. Sen bana bir gülüş vahşet ben o gülüşünün kıyısına sığınır bir ömür yaşarım.

Genç kadın ilk defa içinden inandı buna ve adamın yüzüne baktı. Dudaklarının kenarları yukarı çıktı. Genç adam hislerine karşılık veren bu sevdanın kollarına bıraktı kendini. Ne kadın nede adam düşünmedi birkez bile ya olduramazsak diye çünkü sevgi her engeli aşardı.

Tüm hakları saklıdır...