Çapgras sendromu ( Şizofren) olan genç bir kızın hem hastalığı hemde aşk ile hayatını konu edinen bir kitaptır! O' nun kalbi, kimsesiz kalmış, karanlık bir mahzeni andıran ruhuma çiçekler açtırtacak kadar mumlarla kaplıydı... "Ne diyordu şair; Yıkıldı yolunu bekleyen şehir, şimdi gelsen de bir gelmesen de bir." "Ülkenin farklı şehirleriydik. Ben sürgün yeri sen başkent. İlk isyan hep sende başlardı. Cezasını çekmek hep bana kalırdı." Söylenmedik sözler vaat ediyordu, kimsesiz kalmış ruhuma.