Ku przeklętej wieczności

Pelagia zajmuje szczególne miejsce w Watykanie, nie tylko przez wzgląd na swoją enigmatyczną osobowość, czy też bogate znajomości, lecz przez zdolności, które posiada i nie boi się ich wykorzystać. To, co dla innych jest niemożliwe do zrobienia, dla niej jest tylko kolejnym zleceniem do wykonania. Dostając list od dziadka, postanawia rzucić wszystko i wrócić z Rzymu do ojczyzny. Nieświadoma niczego wraca do domu, a to, co zastaje, przewyższa jej najśmielsze oczekiwania. Na nowo poznaje swoich dziadków oraz odkrywa tajemnice, jakie przed nią skrywali. Szybko zdaje sobie sprawę z tego, kto tak naprawdę napisał list i pragnął jej powrotu. Był to ktoś, kogo doskonale znała. Ktoś, kto zawładnął jej sercem. Ktoś z kim połączyła ją miłość piękna, choć zakazana. Ktoś, kogo nie widziała od dekady.
Niektórzy będą chcieli odpokutować za swoje grzechy, inni będą czynić kolejne.
Jak to jest być kobietą na usługach kościoła i mafii?

Powieść o silnej kobiecie z charakterem, obłudnych księżach, świętych zakonnikach, z delikatnym wątkiem mafii oraz subtelnie zabarwiona fantastyką.

Powieść jest kontrowersyjna, zawiera treści LGBT, niczego nie propaguje, do niczego nie zachęca, nikogo, ani niczego nie neguje, jest wytworem tylko i wyłącznie mojej wyobraźni, nie przedstawia prawdziwych postaci.
Występują sceny brutalne, erotyczne, przemoc. Również świętokradztwo.

Powieść ukończona.