Irmak, nur topu gibi bir bebek olmak yerine ateş topu olmayı ezelden beri tercih ettiğinden başına ne gelirse hırsı, ateşi ve intikam aşkı üzerine doğmaktadır.
Kardeşi için yapmayacağı fedakarlık kalmayan bu kızımızın bir grup arkadaşı ile birlikte kötü şartlar altında tanışmış ve ajan okulunda hayatına devam etmek zorundadır.
Bu okulda da elbet kurallar vardı; gönül işleri katiyen yasaktı, hele ki eğitmeninizle. Bu biraz zordu; çünkü eğitmeni ile Irmak ateş ile barut, gece ile gündüzdü. İkisi de unutulmaz karakter fakat yan yana olunca ne kadar zor olabilir ki?
Ama Irmağı bu ilişkiden alıkoyan intikamıdır, okuldaki lüzumsuz kurallar değil.
Kum torbasına vurmaya devam ederken bir anda önüme geçti."Bir anda bu kadar iyi dövüşmenin amacını biliyorum."
Alaycı gülümsememi takındım."Neymiş?"
"Zaaflarını elinden aldığı için bu okulu yakacaksın, hem de içinde ben varken değil mi?"
Bu sefer kaşlarımı gerçek gülümsememle birlikte ortaya serdim."Arada sırada birbirimizi anlayabilmek ne güzel eğitmen."
"Bir ok nasıl olur da onu yola koyan yayını delip geçerdi?"
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."