دانشنامه ادبیات ایران Encyclopedia of Iranian Literature

تاریخ ادبیات فارسی تاریخ ادبیات فارسی یا تاریخ ادبیات پارسی به بررسی تاریخی و جریان شناسی ادبیات زبان فارسی می پردازد. ادبیات فارسی پس از اسلام تاریخی هـزار و صـد ساله دارد. شعر فارسی و نثر فارسی دو گونه اصلی در ادب فارسی هستند. برخـ ی کتاب های قدیمی در موضوع های غیرادبی مانند تاریخ، مناجات و علوم گونـاگون نیز دارای ارزش ادبی هستند و با گذشت زمان در زمـره آثـار کلاسـ یک ادبیـ ات فارسی جای گرفته اند. آوازه برخی شـاعران و نو یسـندگان ایرانـ ی از مرزهـا ی ایـ ران بـزرگ فراتـر رفته ، حـافظ شـ یرازی ، سـعد ی ، است. شاعران و نویسندگانی همچـون فردوسـ ی خیام و نظامی شهرتی جهانی دارند. در میان چهـره ، مولوی هـا ی شـناخته شـده ادبیات معاصر پارسی در جهان می توان به صادق هدایت، محمدعلی جمـال زاده، هوشنگ گلشیری و جلال آل احمد در ادبیات داسـتان ی و شـهر یار، نیمایوشـ یج و احمد شاملو در چامه(شعر) اشاره کرد.
زبان فارسی باستان زبان فارسی باستان در شاخه زبان های ایرانی از گروه زبان هـا ی هنـدوا یرانی خانواده زبان های هندواروپایی قرار می گیرد. این زبان به زبان فارسی میانه تحول یافت که زبان ادبی و رسمی دوران ساسانیان بود و بعدها به زبان فارسی دری یا فارسی نو تبدیل شد. این زبان از زبان نیاایرانی(زبان ایرانـ ی با