دانشنامه ادبیات جهان Encyclopedia of World Literature

ادبیات ادب یا ادبیات عبارت است از آن برتر و ، گونه سخنانی که از حدّ سخنان عادی والاتر بوده است و مردم، آن سخنان را در میان خود، ضبط و نقل کـرده انـد و از خواندن و شنیدن آن ها دگرگون گشته و احساس غم، شادی یا لذّت کرده اند. در باور همگانی ادبیات یک تیره یا ملت برای نمونه مجموعه متن هایی است که آثار ماندگار و برجسته پیشینیان آن تیره و ملت را تشکیل می دهنـد .یکـ ی از طبقه بندی های مشهور و پرکاربرد متن طبقه، های ادبی بندی دوگانه ایست که بـر اساس آن متن ها به دو گونه ی اصلی شعر و نثر تقسیم می شوند. این طبقه بنـد ی سنت دیرینه زبان فارسی و ادبیات جهان دارد. سـخنوران و ، ای در سخن شناسی فیلسوفان از دیرباز در پی پررنگ کردن خط ظریف میان این دو و ارایه تعریفـ ی فراگیر و تمیزدهنده از شعر و نثر بوده اند.
تعریف ادبیات ادب واژه ای است معرب از فارسی. این واژه از دیدگاه واژه شناسان بـه معنـ ی ظرف و حسن تناول آمده ادب را بـه معنـ ی فرهنـگ ، است. برخی نیز در فارسـ ی ترجمه کرده اند و گفته اند که ادب یا فرهنگ همان دانش است. به از دیگر معانی واژة ادب می شیوة پسندیده، با سخن اشاره کرد؛ اما ، توان به هنر، حسن معاشرت ادب در اصطلاح، نام دانشی است که قدما آن را شامل این علوم دانسته اند: لغت، بیان، بدیع، عروض، قافیه، قوانین خـط، قـوان