[kizlar bunu okumak yerine dilsiz okuyun valla hayal kirikligi bu fic, duzenlemem gerek. okumayin.]
Enchel'e Hoş Geldiniz!
Bu oyun; izleyici ve oyuncu olarak ikiye ayrılır.
İzleyiciler, oyuncuları izlemek için belirli bir miktar öder.
Oyuncular, kendilerine verilen görevleri tamamlayıp para ödülüne sahip olur. Unutmayın, her görevde alacağınız para miktarı artar.
Görevleri tamamlayamayan Oyuncular, oyundan atılır ve izleyici olarak devam eder. Pes edenler ise, onlar sadece Korkak kategorisine girer.
En çok izliyiciye sahip olan oyuncular, Top 10 listesine girer. Ne kadar izleyici, o kadar çok para!
Fakat hiçbir şekilde, oyunu ispiklemek yok. İspiyoncular ceza alacaktır. :)
İzleyici Misin, Oyuncu Mu?
-
Nerve filminden esinlenmiştir. İlk bölümler film ile aynı olmakla beraber devamında tamamen benim fikirlerim ile yürümektedir.
"Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için zor tutum kendimi.
"Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi?
"Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." Şuan başka bir durumda olsak anında 'yaa' diye demeden edemezdim ama şuan gülümsemedim. Kızgındım ya ben ona.
"Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi.
"Senin sesini duymam gerekiyor."
"Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi.
"Sesin bana huzur veriyor."