Wiersze Bez Tytułu

Bo na tytuł trzeba sobie zasłużyć.

Od czegoś trzeba zacząć. Najlepiej od początku.
A co było na początku?

Podobno nic.

Jeżeli tytuł uznamy za początek wiersza, to niech go nie będzie.

I co dalej?

Dalej cała treść wszystkiego, co Twój wzrok, drogi czytelniku, jest w stanie objąć i to, czego nigdy nie spostrzeże. To wszystko, czego doświadczasz w swojej codzienności, splecione w harmoniczną jedność z niewyobrażalnym.

I w końcu puenta.

Twoim zadaniem jest zinterpretować treści tego świata we własny, indywidualny, wyjątkowy sposób. Nikt Ci ich nie wytłumaczy, bo nikt nie patrzy na świat w pełni z Twojej perspektywy.

W takim razie, jaki jest tytuł?