Drogi pamiętniku! Ostatnio zaczęłam dostrzegać, że brakuje mi niefrasobliwości, to dziwne uczucie, od dłuższego czasu zastanawiam się co takiego się ze mną dzieje. Zadaje sobie pytania. Dlaczego jestem tak odmienna od moich rówieśników? Dlaczego oni mnie nie rozumieją? Naskrobałam szybko w pamiętniku. Usłyszałam klakson żółtego szkolnego autobusu, wiedziałam, że nikt nie będzie na mnie czekał, więc nie tracąc czasu złapałam za czarny już lekko wyblakły tornister i wyszłam z szarego budynku, mojego domu, który inni nazywają sierocińcem. To jedynie początek opowiadania, jeśli Cię zaciekawił zapraszam do dalszego czytania...