Ένας άνθρωπος έφτασε στην γειτονία. Μια ευγενική φυσιογνωμία, παρόλα αυτά δεν παύει να είναι ενας άγνωστος. Ο Αχιλλέας κάθεται και μιλάει στην μέση της πλατείας για πράγματα αληθινά. Δεν έχει σπίτι, όμως δεν θεωρεί τον εαυτό του άστεγο. Δεν έχει οικογένεια, όμως δεν θεωρεί ότι είναι μόνος του. Όταν έρχεται η ώρα να φύγει διαπιστώνει πως μια κοπέλα κινδυνεύει, οπότε δεν φεύγει για να την βοηθήσει. Ένας μυστήριος άντρας που έχει την ιδιότητα να ''διαβάζει'' την ψυχή κάθε ανθρώπου που βλέπει. Με παρελθόν ακόμα πιο άγνωστο, μυστήριο, ίσως και λίγο σκοτεινό.
Μια ιστορία όχι πάρα πολύ μεγάλη, αρχίζει απαλά, αλλά όταν οι σελίδες περνάνε, ''ξεδιπλώνεται" η ομορφιά της και το ποσό συγκλονιστική είναι.
Ο Σπύρος κι εγώ φοιτούσαμε μαζί στο πανεπιστήμιο. Ήμασταν πολύ καλοί φίλοι ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε. Αυτό το ιδιαίτερο δέσιμο που νιώθαμε μεταξύ μας ήταν τελικά κάτι πολύ παραπάνω από μια δυνατή φιλία.