Kapag nabuhay ka sa isang mundo na pinupuno ka ng saya at pagmamahal ,halos lahat ng oras iisipin mong maswerte ka dahil sa mga taong yun na nakapaligid sayo. Sa tuwa na binibigay nila sayo. Sa pagsama nila sa bawat kalungkutan mo. Sa pagpapaintindi kung gaano ka nila ka mahal at gaano ka kaimportante sa kanila bilang ikaw. Naisip ko nga na sa kabila nang lahat ng ito,nakadama ako ng masayang buhay at yun ang bumuo ng pagkatao ko. Tulad ko. Isang tao na binuhay sa kasiyahan. Ni minsan walang nakapagpamukha saakin na may gulo din pala kapag nabubuhay ko. Dapat nga siguro magpasalamat ako dahil masaya ang buhay ko. PERO.. Bakit tila may kulang. Bakit tila lahat ng nasa isip ko ,gumuguhit ng kaisipang yari sa manipulasyon. Kaya ko parin bang panghawakan ang kasiyahan na may roon ako kung malaman kong KASINUNGALINGAN lang ang lahat. Na lahat ay mali. Na lahat ay plakado? Lahat ay planado na at napaghandaan? Na bago ko pa malaman matagal nang nasimulan. Maubuhay pa ba ako ng tama kung lahat ay di na nasa ayos. at lahat ay kamalian. Would I still be the happiest person if everything I new . Everything I had. Everything around me. Everything is A Mistake.
16 parts