Merhaba ben Kaan.Size hayatım boyunca neler çektiğimi başıma ne tür şeyler geldiğini anlatmak istiyorum şimdi başlayalım... Ben 17 yaşında bir gencim annem ve babam ben bebekken ölmüşler acaba nasıl kişilikleri vardı?Nasıl insanlardı?Herkes onlardan memnun muydu? Bunların hepsini ve daha fazlasını çok merak ediyordum ben yetimhanede büyümüş bir çocuğum {bunu okuyan kardeşlerim ailenizin kıymetini bilin insanın ailesinin olmaması kadar acı bir şey yoktur} burada her gün zulüm ediyorlar,bana beni dövüyorlar,her zaman dalga geçiyorlar içimdeki acıları anlatsam size normal gelebilir ama yaşamak gerçekten çok acı bir şey.Burada sadece tek arkadaşım var o da dostum dediğim sırdaşım olan Yiğit.Yiğit'de anne ve babası onu doğurur doğurmaz babası onu yetimhaneye bırakıp gitmiş nedeni ise Yiğit'in sakat doğmasıymış bildiğim kadarıyla... Onunla tanışmamız şöyle oldu henüz 10 yaşındaydık ikimiz Yiğit kimseyle konuşmazdı daima ağlar az yer az içerdi yatağından çıkmaz kimseye guvenmezdi.Müdürümüz o zaman her zamanki gibi odanın temizliğini bana verdi mecbur kaldım temizliğe başladım o an Yiğit'in öksürdüğünü duydum ve suyu doldurup koşarak ona verdim içti ve gözlerime baktı sustu ve elimi tutup teşekkür etti.O an sanki dünyalar benim oldu çünkü yıllardır işkence ve zulüm gördüğüm yerde ilk defa biri bana teşekkür etmişti ve geldiğinden beri kimseyle konuşamayan çocuk benimle konuşmuştu.Onunla tanıştım ve sohbeti açtım birbirimize güvenimiz arttı ve çok yakın iki arkadaş oldukAll Rights Reserved