Ne yaptığımı bilmiyorum, boşluktayım sanki. Yada bir uçurum kenarında, ne zaman gelsen aklıma durgunlaşıyorum, gözlerim doluyor ve yaşlar başlıyor yavaş yavaş akmaya. Susturamıyorum onları; bırak bizi birazda biz konuşalım diyorlar, susup kalıyorum öylece, ağzımı açıp tek bir kelime bile söyleyemiyorum. Onlara da hak veriyorum aslında, hiç durmuyorlar ki sürekli akıyorlar. Sürekli her zaman senin için ağlıyorlar akıyorlar, kendilerini yok ediyorlar boş yere. Aslında bunların sebebi sensin, evet sen. Herşey senin yüzünden oluyor, göz yaşlarım senin için akıyor, utanmıyor musun yazık değil mi onlara da. Sana birşey sormak istiyorum. Neden gittin? Neden bıraktın beni sensiz kokunsuz, teninsiz, ellerinsiz, nefesinsiz, gülüşünsüz, bakışlarınsız. Neden bıraktın beni, sensiz bir başıma. Ne yani tek kişilikmiydi bu şehir? Sen gidince bomboş kaldı. Ben hiç istemedim seni hiç görmedim hiç merak etmedim hiç özlemedim ama;
Galiba ben çok sevdim seni..
kirikkalplerduragi: Nasıl bu kadar değişebilirsin?
kirikkalplerduragi: Bu kadar kısa sürede nasıl böyle birisine dönüşebilirsin?
kirikkalplerduragi: Bugün ne yaptığının farkında mısın sen?
kirikkalplerduragi: En yakın arkadaşını döverken nasıl gözün böyle kararabilir?
𓆟