Hayat zalimdi. Bunu çok önceden öğrenmiş olmama rağmen, bir çok defa tekrarlar mıydı zalimliğini? Acımasızlığını sürekli mi uygulardı üzerinde bir insanın? Aldığı her nefesi adeta bir hançer misali saplarken yüreğine, acıdan kıvranması için her defa mı uygulardı zalimliğini? Ben yaşamak istiyordum. Gerçekten mutlu olmak isterken, bana uyguladığı her acımasızlıkta düşüyordum yere. Dizlerim paramparça olurken onları düzeltiyor, yürümek için çıktığım her yolda tekrar tekrar düşmemi sağlıyordu. Her nefes aldığımda saplıyordu hançerini. Her hayal kurduğumda, yıkıyordu tüm hayallerimi. Bırakıyordu beni o yıkılan hayallerimin enkazının altında. Bu kadar mı zordu yaşamak? Bu kadar mı zordu mutlu olmak? • kapak tasarım: lmilanl •