Το ψεύτικο χαμόγελο , έδενε άψογα με τη ασπρόμαυρη ζωή της...
Έτσι έμαθε...
Έτσι έπρεπε...
Αυτό ήταν το σωστό...
Μέχρι που η ψυχή δεν άντεξε . Έσπασε και εκείνη ένιωσε να χάνεται ...
Ωσπου ξαφνικά, μέσα σε λίγες μόλις στιγμές, τον ένιωσε....
Δεν ήξερε ποιος ήταν.
Δεν ήξερε τι ήταν...
Δεν είχε ιδέα τι συμβαίνει ...
Κι όμως άρχισε να αισθάνεται τη παρουσία του πιο δυνατή από ποτέ...
Που βρισκόταν;
Μακριά της...
Ήταν ζωντανός ;
Υπήρχε πραγματικά;
Γιατί πήγε σε εκείνη ;
Ποιος ήταν ο λόγος και ο σκοπός ;
Πιστεύετε στα θαύματα ;
Δύο άνθρωποι από διαφορετικούς κόσμους θα ενωθούν κάτω από συνθήκες που δεν περίμεναν ...
Υπάρχουν ζουν και αναπνέουν στην ίδια γη. Στον ίδιο χώρο... Την ίδια χρονική στιγμή. Το ίδιο έτος και την ίδια μέρα... Ζουν τις ζωές τους. Πιστεύουν στο Θεό τους. Έχουν τη δική τους καθημερινότητα...
Και όμως θα ενωθούν ακόμα και αν είναι μίλια μακριά ο ένας από τον άλλο...
Μερικοί το λένε Κισμέτ...
Don't copy Ζέτα Ορφανού ©2018-19 all rights reserved
Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.(CC) Attrib. NonComm. NoDerivs