Bu iki gencin aşkı, iki gencin aşkından da fazlası.. çektiği acıları, yaşadığı ızdırapları.
Kavuştuğumuz mutlu günlerde o güzel ellerine kalemini hapsetmişti, bende kollarıma onu geniş sırtını. Kafamı yan çevirerek sırtına koymuş ve gülümseyerek fısıltıdan farksız, "Tae-hyung.." dedim sessizce. Huzur verici nefes sesine odaklanırken; o ise son yazdığı o ilahi şiirinde takılıydı.
Ondan sorarcasına mırıltılar duydum, benim için belki de o sesi son kez duyacaktım, son kez sarılacaktık birbirimize, son kez öpecektik doyasıya.
Gözlerim dolarken, her şeyi kabullenmişcesine "Gerçekten yaşıyor musun?" diye sordum.
Sıkıntıyla nefes aldı ve o da sessizce;
"Hayır, yaşarken ölüyorum."
Bu kitap, yaşanan en büyük aşklara adandı, bu kitap çok sevipte kavuşamayanlara adandı.
1969 ve 1991 yıllarında konusu film olmuş, 2018 yılında ise mini dizi olarak yayınlanmış; Kore'nin ilk kadın Soprano'su Yun Sim-Deok ve tiyatro yazarı gizli şair Kim Woo-Jin'in aşkına adanmıştır. Ruhları şad olsun..
Üçüncü adadığım kişi ise, instagram'da harika editler yapan, mükemmel ötesi kapağı tasarlayan @tooxicpill hesabının sahibi Meave'ye adanmıştır. Şükranlarımı iletiyorum.
Eğlence amaçlı yazdığım bir Gerçek Ailem kurgusudur.
...
"Baysoy değilim." Dedi. Ardından
"Tekrar et!" Diye bağırdı her zaman ki gibi.
"Baysoy değilim." Dedim sakince, artık alışmıştım.
"Yeniden!" Diye bağırdı bu sefer.
"Ben Baysoy değilim!"
YENİDEN
𝕋𝕖𝕜𝕣𝕒𝕣 𝔼𝕥