"...Τινάχτηκε απότομα όμως, μόλις διαπίστωσε ότι δίπλα της, είχαν εμφανιστεί βήματα στην άμμο﮲βήματα που ήταν σίγουρη πως δεν υπήρχαν πριν. Σηκώθηκε αμέσως και τα ακολούθησε. Προσπέρασε την καρδιά και βρέθηκε στην άλλη πλευρά της παραλίας. Κοίταξε συνοφρυωμένη το έδαφος. Τα βήματα σταματούσαν τόσο απότομα, λες και αυτός που είχε περπατήσει είχε πετάξει στον ουρανό. Νευρίασε με τον εαυτό της που είχε αφήσει να την κοροϊδέψουν κι επέστρεψε εκεί που ήταν πριν. Όταν πέρασε από το σημείο που είχε ζωγραφίσει την καρδιά, διαπίστωσε ότι τα κύματα είχαν δυναμώσει και περνούσαν πλέον από πάνω της. Έσκυψε για να δει σε τι κατάσταση ήταν κι αν είχε αρχίσει να σβήνει, αλλά διαπίστωσε έκπληκτη ότι γινόταν ακόμα πιο έντονη κάθε φορά που την ακουμπούσε το νερό..."