LAVİN / Uçurum

Bütün ihtişamıyla önümde duran eve baktım. Sonra ise hiç beklemediğim bir anda kapı aralandı. Tüm zarifliğiyle annem kapıdan bana bakıyordu. Ufak bir tebessüm gönderdi. Bu evde bir tek o severdi beni, babamın aksine. Babamın aptal fikrine ne kadar karşı çıksa da babama söz geçiremedi. Bu yüzden annem, babam evde olmadığı zamanlar beni bir kız gibi süslerdi.