"Mavi gözlerimizin derinliklerinde boğulalım,
Dudaklarımızı kavuşturarak yeniden hayat bulalım,
Ellerimizi kenetleyerek ısınalım,
Kokularımızı içimize çekekerek nefes alalım,
Ve tam o an zaman dursun, biz o şekilde sonsuza kadar öyle kalalım."
***
Gözlerimi denizden çekerek Atlas'a çevirdim.
"Deniz kadar derin acılarım var benim."
Atlas gözlerimin içine bakarak,
"Deniz kadar derin tutkulu aşkım var benim." dedi benim içim gitti
***
Bu onların tutkulu aşk hikayesi, bu Deniz ve Atlas'ın hikayesi.
Atlas'la aşkı,
Deniz'le acıyı
tatmaya hazır mısınız?
Not: Bu kitap acının gökkuşağı olan binlerce renge ithaf edilmiştir...
"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle
"Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim
Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a
ldı
"Veremem....."
"Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....