TERK ETMEDİ SEVDAN BENİ

Sevda ikilemesi..

Hikaye iki kitaplık bir ikileme olacaktır! İki hikaye de bu başlık altında toplanacaktır..

AŞK & DEVRİM

Size bir sevda vereceğim, ama mutluluk vaat etmeyeceğim. Çünkü bu hikaye, gerçekliğin satırlara dökülüşü..

"Sen hiç nurilerin hikayesini duydun mu büyük bey." *

"Hayır küçük hanım. Kim onlar?"

"Ayakları patlayana kadar sopa atılan, aç susuz bırakılan, kendi sidiğinde yatan, belki de çoğu tecavüze uğrayan; halkın deyimiyle, siyasiler." Durusunun dikleşmesini hazla izledi. İçindeki kin asla sönmeyecekti.

"Neden biliyor musun?" Sesindeki hüzün, suya dokunduğunda oluşan titreşimler gibi, dalga dalga yayıldı. Ömer Barış kalbinde hissetmişti en büyük halkayı.

"Neden?"

Sormaktan alamadı kendisini. Kadının gözleri öyle bir sanki gözleriyle savaşıyordu. İçinde yanan ateşi, parıltılarında saklı zafer hayalini görebiliyordu. Eylem bir savaşçıydı. Özgürlüğü için çetin bir mücadele veriyor; gerçek bir demokrasi istiyordu.

"Adalet Ağaoğlu, Sevgi Soysal, Pınar Kür, Âttila İlhan, Can Yücel okudukları için. Yasakları kitaplar okudukları için." Nefes alışverişleri hızlandı. Sanki uzun bir yol koşmuş gibi hissediyordu. Yasaklı kitaplar." Sesi inanamayan bir fısıltıya dönüştü. Son kez tekrarladı. "Kitap!"

Adamın gözleri kadını sarar gibi bakıyordu. Kadın yaklaştıkça kokusu burnuna sızdı. İris çiçeği gibi kokuyordu. İris çiçekleri eski yunanca da gökkuşağı anlamına gelirdi. Eylem mavi bir iris çiçeğiydi; umut ve inancın sembulüydü.

"Hani bana küçük hanım diyorsun ya," dedi kadın adamın düşüncelerini duymuşçasına ve ekseriyetle devam etti, "bu küçüklüğüme inat büyük işler başaracağım ben!"