"Rüyalar bu kadar iyi olsaydı neden onları kâbuslardan ayıran tek özelliklerinin güzel oldukları gerçeğine herkesi inandırmaya çalışırlardı ki? Oysaki kâbuslar daha iyidir. Çünkü onların bir sonu yoktur ama rüyaların sonunu hemen onu gördüğün gün görmüş olursun. Bu yüzden kâbuslar kötü olsalar bile uzundurlar. Vazgeçmeden sürekli aklına girerler, onları unutamazsın...Ben seni unutmak istemiyorum. İsteyeceğim son şey bile değil bu. Ben senin benim sonsuzum olmanı istiyorum. Sonum değil..." "Bir zamanlar Rüyam olan güzel, var mısın benim Kâbusum olmaya güzelliğinin sonuna dek?" Bu sözlerini duymamla birlikte ona sıkıca sarıldım beni hiç bırakmasın diye, sonsuza dek sarıldım. Ve kulağına fısıldadım. "Ölene kadar sorumlusun gönül bağı kurduğun her şeyden."