Onun Hayali: Vento

Bir rüyadan uyandım.
Beni sürekli içine çeken tadı damağımda kalan rüya...
Uçuyordum rüyamda. Kendime yakıştıramadığım, hak etmediğimi düşündüğüm ne varsa bana eşlik ediyordu. Neşeli, bir o kadar da hevesli yürüdüğüm yoldan döndüm. Çünkü oradaydı. O deniz kokusu... İçine çektikçe çekmeye başladı beni. O halde ben de çekilecektim. Gittikçe derinleşmeye başladı. Fark ettim ki bitmiyor, dalgalar beni geriye doğru atıyordu. Ama karar verdim bir kere ve kararımdan dönmeye de niyetim yoktu. Gittikçe gittim, durmadım, devam ettim. En sonunda... Sonunda koskocaman maviliğin içerisinde yalnızdım. Evet, yalnızdım. Sağıma soluma baktım. Yok işte. Terk ettiler beni, sonunda onlar da sıkılıp bıraktı. Pes ettiler. Denizin soğuğu tenime işlediğini yeni fark ettim. Tuzağa düşmüştüm. Beni kendine hayran bırakan o deniz beni yakaladı. Söylemedi hiçbir şey. Konuşmasına gerek yoktu da. Benim yakalanmama kadar bana eşlik eden beni engellemeye çalışan tepemdeki kara bulutlar bana doğru gelmeye başladı. "Hayır, gideceğim" dedim. "Sonuna kadar."
"Yapamazsın." dediler. Ama ben bir rüyadan uyandım geri dönmemek üzere.