GECENİN KRALİÇESİ

"Kadupul"
Biraz bekledim dediği kelimeden bir anlam çıkaramamıştım... Oldukça güzel olan aksanıyla 8 harfli bu kelime inanamayacağım kadar güzel çıkmıştı ağzından. Anlamadığımı anlamış olacak ki bir süre sonra devam etti.
"İlk başta papatya olduğunu düşünmüştüm. Her ilkbahar mevsiminin habercisi bir papatya... İlkbahar mevsiminde gördüm ben seni. Balkonumda sessiz sakin oturmuş kahvemi içerken sen çıktın karşıma. Etkilendim... yazdıklarından, esprilerinden, gülünce çıkan hafif gamzenden ben senden çok etkilendim... senden gözüm hiçbir şey görmezken ilkbahar sabahı tek gözüme çarpan şey karşıda açan papatyalardı. Senin gibi çok güzellerdi. Sonra sana yazdım, tanımak istedim seni. Tanıdım da..."
sanki söyledikleri şeyler kalbime işliyordu hafif kısık, şefkatli çıkan sesinden etkileniyordum. Elimde olan bir şey değildi bu. Hala neden 'kadupul' dediğini anlamamıştım. Onu dinlemeye devam ettiğimi belirten bir şekilde kafamı salladığımda derin bir nefes alıp devam etti.
"Yanılmışım... sen tanıdığım papatya değilsin. Sen 'kadupulsun'. Papatyalar her yerde bulunur, her zaman elinin altındadır. Papatyaları toprağından kopardığında üzülmezsin veya ölür demezsin. Kadupulsun sen... toprağından ayrıldıktan sadece 4 saat sonra ölen, sadece gece yarısında çiçek açıp etrafa sakinleştirici bir koku yayan bir kadupulsun. Papatyadan daha özelsin. Parayla satın alınamaz veya taşınamazsın. Nadir bulunursun..."
bu dedikleri şok etkisi yaratırken aynı zamanda bu deli gibi atan kalbime anlam veremiyordum. Oysa orada olduğundan bile habersizdim 3 gün öncesine kadar.Noolmuştu şimdi bana böyle?¿
"Sana neden 'GECENİN KRALİÇESİ' dediğimi merak etmiştin söylüyorum işte; sen şafak doğmadan önce ölen, gece yarısında açtığında kısa süre de olsa etrafına dünyanın en güzel kokusunu yayan aynı zamanda narin bir çiçeğe benzese de kim