ACININ ÇOCUKLARI

"Bir bıçak, bir kurşun, bir ip
Ölüm bu kadar kolaysa ben neden hala yaşıyordum..."

Tam damarımın üstünde gezinip duran bu bıçak neyi bekliyordu akıtmak için kanımı

Ya kalbime doğru tutulmuş bu silah ateşlemek için kime ihtiyaç duyuyordu

Boğazıma sarılı bu ipi çekmek için hangi vaktin girmesi gerekliydi

Doğru ya katilimin nefesi henüz kulağıma çarpmadı

O bıçağı tutucak bir el
O tetiğe basıcak bir beden
Ve o ipi çekicek bir cellat lazımdı

***

Küçük bir kızın ruhunu bu denli kirleticeği kimsenin aklına gelmemişti

"ben o sesiz adamın ardında çığlık atan o çocuk için kırmızıya büründüm çünkü kırmızı kan demekti, kırmızı ölüm demekti, kırmızı bi katile yakışan en güzel renkti "