Herşey Furkan'ın yüzünden olmuştu. Her seferinde onun için kendimi heba ediyordum. Hayatımın değişeceģi son yerdeydim şuan. Herkesin alkış ve gülümseyen suratlarının arasından neredeyse ağlacak gibi geçiyorduk. Ne o beni tanıyor ne de ben onu. Hayatımda değişiklik istemiştim evet ama bunu değil. Severek baktığım o adam ise gözlerimin içine bakıp gülümsüyordu, alkışlıyordu. Yanımda onun olmasını hayal ederken yaşadığıma bak. Hayaller hayatlardı gerçekten bu. Hayııır diye bağırıp kaçmak istiyordum şuan buradan. Yapamazdım. Yapmamalıydım. Ben Aden Yener. Bir gün bir soran olursa eğer yine kendisini ailesi için kardeşi için feda etti derseniz. İçi kan ağlıyordu ama elinden bir şey gelemedi dersiniz. Ve evet işte o masaya oturduk. Nikah memurunun o sorusuna hunharca hayır diyesim vardı. Fakat ağzımdan çıkan ise buruk bir -Evet , olmuştu...