Ateş Ve Su

Kütüphanede dizlerime uzanmış bana Özdemir Asaf'ın "Lavinia" şiirini okuyordu. Ben de elimi saçlarına daldırıp arada yanağına öpücük kondurup saçlarıyla oynamaya devam ediyordum. O kadar güzeldi ki söylediği her kelime aklıma bir çivi gibi çakılıyor, yüzümde tebessüm oluşturuyordu...