EFSUNKÂRIM ( Devam Edecek )

Birbirinden habersiz birbirleri için çarpan, ısrarla aidiyetlik isteyen iki kalp...

Bir şarkının nakaratında gizliydi onun aşkı. Kitaplarının en sevdiği sayfalarında, seven ve sevilen aşık adamımızda... Kendini kaybettiği o eşsiz kahve kokusunda.. Her şeyde gizliydi onun aşkı. Nefes alan ya da almayan... Canlı cansız, ona kalp ağrısını hatırlatacak her yerde gizliydi. Ya da gizlemişti bile isteye. Prangalar arkasına...

*******

Fark ettiğinde esas olan doğrusunu. Sonunda kabul ettiğinde gerçekleri, anlamıştı genç adam ne kadar geç olduğunu. İşlemişti kendince en büyük günahını. Ne kalbinin sesini sustura bildi o günden sonra ne de vicdanının. Tek sığınağıydı baktığında gördüğü o gökyüzü.. Gönlünü bir nebze dahi olsa ferahlatandı mavilerine hareler karışmış o gözler...

*****
"Merak etme kardeşim, emanetine gözüm gibi bakacağım..."