MADALYON

Aşkım Nefes & Duman

**ALINTI**

Siyah gözleri tıpkı bir elmas gibi parlıyordu sokak lambasının altında biçimli dudakları tapılası güzellikteydi. Hafif çiseleyen yağmur ikimizide ıslatıyordu ama bizim umrumuzda değildi. Sadece onun gözlerine odaklanmıştım zaman durmuştu şuan nerde olduğumuzun ve bu saatte neden burda olduğumuzun hiçbir önemi yoktu.

Elini yavaşça kaldırıp bileğimi tuttu. Avuç içime nefesini üfledi.

Titredim

Yandım

Kül oldum

Ve sonra tapılası dudaklarını avuç içime bastırdı. Sıcaktı, dudaklarının değdi yer cayır cayır yanıyordu. Dudaklarını avuç içimden ayırıp kulağıma şu sözleri fısıldadı.

" dumanıma nesef olurmusun aşkım"

Bu sözlerden sonra beynimde, düşüncelerimin arasında sadece
Dumanın nefesi olarak kalacaktım...

Not: Hikayem asla kopyalanmaz veya çoğaltılamaz. Hikaye şahsıma aittir.