Zaman akar bir kum saatinde, hapsolmuş tanecikler, mahkumuz biz her zerresine. Kabası alınmış sözler, kibarmışçasına ... En kabanın yadigarı şimdi bir sahil kenarında. Vurdum duymazlığı sevginin, satın alır, zamanı da insanı da. İnsan dediğin neydi ki toprak altında. Ne ciğerler yandı yolunda... Ne insanlar kapattı gözlerini. Bir parça sevgi uğruna.All Rights Reserved