CANHIRAŞ (Yürek Parçalayan)

"Sabrımı zorlama sabırlı bir adam olmadığımı çok iyi biliyorsun."

Zeynep de ona yaklaştı, aralarındaki mesafeyi neredeyse kapatmıştı. Dudakları yukarıya doğru kıvrıldı, Rüzgar'ın ne kadar ileriye gideceğini merak ediyordu.

"Korkak bir adam olduğunu ise yeni öğrendim."

Genç kadın kaşınıyordu, Rüzgar oyununu anlamıştı. Ona istediğini vermeyecekti ama biraz eğlenmeyi o da istiyordu. Zeynep'in belinden tutup sert bir şekilde onu kendine yasladı. Kadının göğüslerinin baskısını hissetmek hoşuna gitmişti. Madem oyun istiyordu, biraz eğlenmenin kimseye zararı olmazdı. Parmakları kadının elbisesinin altındaki çıplak bacaklarına değdiğinde Zeynep irkildi. Rüzgar'ın acımasız sözlerini duymayı beklerken bu dokunuş nefesinin kesilmesine neden olmuştu. Dahası adamın parmakları olduğu yerden çok daha yukarılara hareket etmeye başladı. Zeynep Rüzgar'ın diğer elinin belindeki baskısı yüzünden ona fazlasıyla yakındı. Kesik ve sık nefes alışları genç adamın yüzüne değdikçe Rüzgar'ın dudakları arsızca yukarı kıvrılıyordu. Zeynep parmaklarıyla Rüzgar'ın omzuna tutundu, parmakları kalçasına kadar çıktığında dudağını ısırmak zorunda kaldı. Boğuk çıkan sesinde gizlenmiş arzu tınıları genç adamı daha da gülümsetiyordu.

"Korkak olmadığımı sana nasıl ispatlayabilirim. İlla sana bağırmam mı lazım, mesela şuna ne dersin."

Tek parmağına diğer parmakları da eklenmişti ve kadının kalçasını sert bir şekilde sıktı, Zeynep gözlerini kapatmıştı. Böylece onun kızarmış yanaklarını daha rahat izleyebiliyordu.

"Yapma."

Rüzgar Zeynep'in belindeki elini aşağılara indirdi. Bir eli kadının çıplak kalçasını avuçlarken diğeri elbisenin üzerinden kadına baskı uyguluyordu.

"Ya da şuna."

Zeynep'in kulağına yaklaştı ve fısıldadı.

"Hâlâ öfkemi senden çıkarmamı istiyor musun?"