~TANRIÇA TÜYÜ~"Maat'ın Adaleti"

Uzun zaman önce Tanrılar, bir insana büyük güçler verdiler ve karşılığında ondan bir söz istediler. Öğretileri sır olarak kalacaktı, böylece Antik Mısır'ın gizemleri saklı kalacak ve iki Dünya arasındaki denge korunacaktı. Fakat insan sözünü tutmadı ve büyük bir kargaşaya neden oldu. Tanrılar onun peşine düşseler de, elde ettiği güçler sayesinde yıllar boyunca onlardan kaçmayı başardı. Ta ki bugüne kadar.

* * *

Cahide, dünyayı hiç böyle tanımamıştı!
Tanrılar ve tanrıçalar, iyi ve kötü yaratıklar, büyüler, zehirler, tılsımlar ve avcılar...
Şimdi ise, yeni bir dönem başlamak üzereydi.
Ufukta beliren savaşın korkunç karanlığı, emin adımlarla onlara yaklaşıyordu. Artık geri dönüşü yoktu. Tek çare tanrı Seth'i durdurmak ve Dünya'nın yok oluşunu önlemekti.

* * *

"Aslında yeryüzünde olduğun için şanslısın. Uzun zamandır yıldızları, gökyüzünü ve karı görmemiştim."

Gözlerim Metisef'in üzerinde gezindi. O burada yaşamıyor muydu?

"Sen..." dedim ama ne soracağımı bile bilmiyordum. Metisef sesimden ne sormak istediğimi anlamış olacak ki açıklama yapmaya başladı.

"Ben insan değilim Cahide, koruyucu bir ruhum. Bu benim yeryüzündeki insan halim."

Ne düşünmeliydim artık hiç bilmiyordum. Bana güvenebilirsin diyen insan, aslında insan değil öyle mi?

...Kızgınlığım kendimeydi, şu an ne söyleseler inanacak kadar aciz bir haldeydim ve bu acizlik beni mahvediyordu.

* * *

~Güneş doğduğu sürece şansın var demektir Cahide. Işık her zaman galip gelmiştir~.

-MEDEADİA