Önce nefesimde hissettim seni Sonra nefesin karıştı tenime Nefesin yaşamımdı benim Hayatta kalmam için tek sebep Sonra gözlerini hissetim Gözlerindeki acı bir ormanin alevi gibi sardı bedenimi O alev önce nefesimi yaktı sonra her bir zerremi Öyle sarıldım ki o acıya acı nefesimde yankılandı Sende sen olmak istedim Seni yaşama bağlayan kalp gibi çarpmak istedim Ama en çokta senin gözlerindeki ateş olmak istedim Benim için öyle yan ki ama asla kül olma Kül olsan tutamam elini Parçaların karışır deniz ve mavinin karıştığı gibi tenime Karışırsan bana nefesim nefesindeki acı olur Nefesle başladı bizim hikayemiz nefesle son bulmalı.