Gupse, gözlerinden yaşlar akmak için diretirken,dimdik durmaya kararlıydı.Her şey bitmişti.Rüya gibi başlamıştı ve bir kabusla son buluyordu.Kocasına;ben hiçbir şey yapmadım,hepsi annenin oyunuydu,diyemedi...Bebeğimiz olacak da,diyemedi...
Kocası;sevdiği adam arkasına bile bakmadan çıkıp gitti kapıdan.Yatak odalarında sessizce gözyaşlarını serbest bıraktı.Ayakta duracak dermanı dahi kalmamıştı.Yatağa bıraktı kendini.Anıların kokusu doldu burnuna.Birlikte yaptıkları şeyler geldi gözlerinin önüne.Ama artık yalnızdı bu odada.Bir yaşanmışlıklar,bir de bebeğiyle.
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."