"Çiçekler ve güller bir araya gelerek duygularımızın birer ifadesi olurlarmış." Annemden sonra aklıma kazınan en anlamlı cümleydi bu.. "Hayatla savaşmaktan bitap düşmüş, aşktan yoksun olan ruhumda açan lavanta gülüsün sen. İçimin en derin yerlerinde saklısın, gizemli büyümsün..." Yosun gözlüm.. Kim bilir nerelere dalmıştı yine? Denizin dinginleştirici kokusundan derin bir nefes çekti içine ve konuşmaya başladı. "Sen de benim mavi gülümsün." İmkânsızlık... Gülün mavisinde hayat bulmuş hali...