Huzurum Sensin Kadın

Öylece karşıyı izlerken sessizlik aramızda hakimdi.Daha iki günlük tanıdığım adamla ne konuşabilirdim ki?Derin nefes alıp hırkanın omuz kısmından tutup çektim.Öne doğru uzatıp gözlerine minnetle baktım.Kimileri umursamazdı.Sadece kendini düşünürdü.O ise beni düşünmüştü.İyi birine benziyordu.İnsan sarrafı gibi olmuştum.Bir insanın gözlerine baktığımda niyetini anlayabiliyordum. "Dursaydı."

"İçeri girsem iyi olacak.Benim yüzümden hasta olmanı istemem.Al lütfen."Hırkayı alırken parmakları parmaklarıma değmişti.Bunu umursamadım.Yönümü eve çevirip adım attığım anda ayağımın taşa takılmasıyla dengem bozuldu.Ben düşmeyi beklerken,Rüzgar'ın belime sarılan koluyla son anda kurtuldum.Korkudan elimle omzuna tutunmuşum ama farkında değildim.Yüzlerimizin arasında santimler vardı.Biz ne ara bu hâle gelmiştik?!

Gözleri doğrudan gözlerime bakarken hızla atan kalbimin sesi duyuluyordu.Belimdeki elinin tutuşunu sıklaştırdığında duyduğum sesle yüzüm bembeyaz kesildi.

~~~~~~

Merak edenleri hikayeme beklerim.Umarım beğenirsiniz.

-WATTPAD'DE BU İSİMLE YAYINLANMIŞ İLK VE TEK KİTAPTIR!!!