QARANLIQDAN GƏLƏN
  • Reads 96
  • Votes 23
  • Parts 8
  • Reads 96
  • Votes 23
  • Parts 8
Ongoing, First published Apr 15, 2020
15 aprel... Hamı üçün adi gün sayılan o gün, bir qızın həyatının dönüş nöqtəsi oldu. Həmin gün həm öldü, həm də yenidən həyata qayıtdı. Ailəsi tərəfindən sevilməyən bu qız, həyatın bütün şıltaq sevincindən məhrum idi. Çiyinlərində özündən və yaşından belə böyük yük ilə bu qaranlıq həyatda tək idi sanki. Ona dəstək verən bir yaxını belə yox idi bu qızın. Həyat nə qədər onu sevdikləri ilə sınağa çəksə də, artıq itirəcəyi bir yaxını da qalmayan qız, həyatdan tamam soyudu. 15 aprel... Bu gün... Hamıdan canını qurtaracaq, hamını ondan qurtaracaq. Amma həyat ona o gün elə bir sürpriz hazırlamışdı ki...
.
.
.
Öz küllerindən yenidən doğan xoşbəxtlik...
    Və QARANLIQDAN GƏLƏN həmin adam. 🔥⚡
All Rights Reserved
Sign up to add QARANLIQDAN GƏLƏN to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
ATEŞ HATTI by ben1deniz
13 parts Ongoing
Havanın sıcaklığı, çölün ortasında bir yangına dönüşmüştü. Kumlar, güneşin altında daha da sertleşiyor, her adımda bacaklarınıza yükleniyordu. Sırtındaki çanta, sanki her saniye biraz daha ağırlaşıyor, ama o hiç durmaz, yürümeye devam ediyordu. Adımlarını atarken, gözleri sadece ileriyi görüyordu. Burası, askerlerin kaybettikleri her şeyin, her umudun olduğu yerdi. Zorluğun başladığı, ancak vücutlarının ona alışmasıyla bir şekilde unutmaya çalıştığı yerdi. Burası, zihninin sınırlarını zorladığı, karanlık düşüncelerle baş başa kaldığı yerdir. Saatler geçtikçe, ayaklarındaki acı, aslında daha fazlasını hissettirmeye başlar. Bir müddet sonra, fiziksel sınırların ötesine geçer ve zihin buna ayak uydurur. İlk başta kaslarınız bağırırken, sonradan sadece bir donukluk kalır. Vücudun ne kadar yorulursa yorulsun, komutanın emri, görevdeki sorumluluğun baskısı, bir adım daha atmanı sağlar. Çünkü geri dönemezsin. Bir çığlık duymamak, bir yudum su içmeden yol almak... Bu, tüm askerin yaşadığı mücadeleydi. Kendini bir çukurun dibinde hissettiğin zaman, etrafındaki dünyayı duyamazsın. O kadar yalnızsındır ki, neredeyse hayatınızdaki her şeyin geçici olduğunu düşünmeye başlarsınız. Ama her gün bu hatırlatma bir şekilde unutulur. Çünkü seni bekleyen görev vardır. Ve o görev bitmeden, ne kadar acı çeksen de devam etmek zorundasındır. Gözlerinde uyku eksikliği, vücudunda kanla karışmış terin izleri, aslında seni oraya getiren o içsel güçle savaşıyor gibidir. Bazen derin bir nefes alırsın, ve sonra bir adım daha atarsın. Ama bu bir seçim değildir. Sadece, bir asker olmanın tanımıdır.
You may also like
Slide 1 of 10
ATEŞ HATTI cover
Gözler Yalan Söylemez cover
DİRENİŞ cover
DİLSİZ KURT cover
Yüzbaşı "Kan"🩸 cover
Mafya hocam +21 cover
Alya Asil  (GERÇEK AİLEM) cover
Alçin Sönmez  cover
Dünya Ellerimde 'Vatan Uğruna'  cover
AL KAN /Kadın asker/ cover

ATEŞ HATTI

13 parts Ongoing

Havanın sıcaklığı, çölün ortasında bir yangına dönüşmüştü. Kumlar, güneşin altında daha da sertleşiyor, her adımda bacaklarınıza yükleniyordu. Sırtındaki çanta, sanki her saniye biraz daha ağırlaşıyor, ama o hiç durmaz, yürümeye devam ediyordu. Adımlarını atarken, gözleri sadece ileriyi görüyordu. Burası, askerlerin kaybettikleri her şeyin, her umudun olduğu yerdi. Zorluğun başladığı, ancak vücutlarının ona alışmasıyla bir şekilde unutmaya çalıştığı yerdi. Burası, zihninin sınırlarını zorladığı, karanlık düşüncelerle baş başa kaldığı yerdir. Saatler geçtikçe, ayaklarındaki acı, aslında daha fazlasını hissettirmeye başlar. Bir müddet sonra, fiziksel sınırların ötesine geçer ve zihin buna ayak uydurur. İlk başta kaslarınız bağırırken, sonradan sadece bir donukluk kalır. Vücudun ne kadar yorulursa yorulsun, komutanın emri, görevdeki sorumluluğun baskısı, bir adım daha atmanı sağlar. Çünkü geri dönemezsin. Bir çığlık duymamak, bir yudum su içmeden yol almak... Bu, tüm askerin yaşadığı mücadeleydi. Kendini bir çukurun dibinde hissettiğin zaman, etrafındaki dünyayı duyamazsın. O kadar yalnızsındır ki, neredeyse hayatınızdaki her şeyin geçici olduğunu düşünmeye başlarsınız. Ama her gün bu hatırlatma bir şekilde unutulur. Çünkü seni bekleyen görev vardır. Ve o görev bitmeden, ne kadar acı çeksen de devam etmek zorundasındır. Gözlerinde uyku eksikliği, vücudunda kanla karışmış terin izleri, aslında seni oraya getiren o içsel güçle savaşıyor gibidir. Bazen derin bir nefes alırsın, ve sonra bir adım daha atarsın. Ama bu bir seçim değildir. Sadece, bir asker olmanın tanımıdır.