ÖLÜMÜNE AŞK

Umudum tükendiği anda bende tükenmiştim. Boynuma aldığım büyük ve acı darbeyle dizlerimin taşıyamadığı bedenim yavaşça kendini bıraktı.

Gözlerimi açacak halim kalmamıştı. Etrafa baktığımda bulanık ve karanlıkdı. Elinde suyla gelen Demir "uyandın mı uyuyan güzel" dedi.

Dudaklarım hareket ediyordu ama sesim çıkmıyordu. Göz yaşlarım feryat figan bağırıyordu. Konuşamıyordum. Sesim çıkmıyordu. Hiç bir şeye susmayan Feda artık konuşamıyordu. Çırpınmalarım boştu.

"Feda konuşsana konuşsana lan hadi ses çıkar ne oluyor laan ne oluyoooor." Ağlamam bir anda kesilmişti. Gülüyordum deliler gibi kahkaha atıyordum ama sesim çıkmıyordu dehşet içinde susarak haykırıyordum.

Yediğim sert tokatla kafamı duvara çarptım.....