Ben Mira, ruhundaki her bir parça içine geçmiş, acıyı en derinlerine kadar hissetmiş ve ardından yapayalnız bırakılmış bir kızım.
Ne annem ne babam yanımda şu an. Tamamen yalnız, savunmasız ve güçsüz durumdayım. Hissedemiyorum daha fazla acıyı. Artık hiçbir şey hissedemiyorum. Neden yaşıyorum bilinmez ama tek dileğim, bir gün en güzel şekilde ölmek. Yaşadığım her gün boyunca, en çirkin ölümlerini yaşamış bir kız olarak; bedenimin can verişinin, ruhumun benden ayrıldığı vaktin bunlardan güzel olmasını diliyorum.
Ben kendimden vazgeçmişken, benden vazgeçmeyecek olan melek. Sana sesleniyorum. Her zerrem seninle dolup taşarken, içimdeki kıpırtı beni yerimde tutamazken ben sana gelemiyorum.
Ben seni hak etmiyorum Ege'm.
Ben seni hiç hak etmiyorum.