ROYA - Serçe' - Wattpad

ROYA

Reads 133,190
Votes 11,319
Parts 43

Reads 133,190
Votes 11,319
Parts 43

acı ayrılık dram genelkurgu genç gençkurgu gençkızedebiyatı gerilim gizem güven hayat hüzün insan kadın korku mizah nefret roya sevgi sonsuzluk töre umut urfa veda şiir

"Ben halledeceğim." Sustu, konuşmadan devam etmesini bekledim. "Senden istediğim dikkatli olman ve en ufak bir sezgide beni araman."

Başımı onaylamaz anlamda salladım. "Ağabeylerim bile halledememişken sen nasıl halledeceksin Cihangir Ağa?" Sesim olduğundan daha soğuk çıkmıştı.

Evet, kesinlikle bu konuda haklıydım. Kim töreye baş kaldırsa eğdirmeyi başarmışlardı bu devrin artık bir son bulması lazımdı. Yitip giden onca sevdanın ağıtıyla kan boyanmış töre yok olmalıydı.

Derin bir nefes verdi. İradesiz bakışlarını bozmadan mırıldandı. "Ben ağabeyin değilim, demiştim."All Rights Reserved

acı ayrılık dram genelkurgu genç gençkurgu gençkızedebiyatı gerilim gizem güven hayat hüzün insan kadın korku mizah nefret roya sevgi sonsuzluk töre umut urfa veda şiir

Table of contents

43 parts

Sign up to add ROYA to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

DİLVAN (Kitap oluyor) by helin_q

Tek davası okumak olan Avin Mirşad. Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad. "Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın." Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan. "Mezopotamya şahidim Avin. Hem gecem hem gündüzümsün. Sen benim gökyüzümsün." Herkesin bir yarası var. Güneş kadar yakıcı, gece kadar karanlık.

GECENİN İZİ by hisssizyazar

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....

GÖNÜL ŞİFASI by nasende

Mirhan ağa kaşlarını kaldırarak karısının saçını okşayarak kulak arkasına aldı. Karısının öpmekten şişen dudaklarına alayla sırıtıp burnunu çenesinin hizasından boynuna getirdi, karısını soludu uzun uzun. Ve dudaklarını pürüzsüz boyna bastırdığında altındaki karısı gerilmişti. "Benden başka kimse kokunu soluyamaz !" dedi Mirhan ağa keskin çıkan sesiyle, genç kadın altında yaprak gibi titriyordu. Karısının bağımlısı olduğu kokusunu solumayı bırakıp dudaklarını dudaklarına bastırdı. "Benden başka kimse seni öpemez!" Karısının üstünde yükselerek, zarif parmaklarını kendi kalbine bastırdı. "Ve benden başka kimse sevemez seni kadın!" Kadın gülümsedi onun sevdiği uysallığına devam etti. Adam karısına hayran hayran bakarken alnını alnına yasladı sakince. * +18 sahneler ve rahatsız edebilecek ögeler içermektedir. Aşiret Birliği Serisi "1" *

chatlinx•taekook by ddlvante

jungkook, ona iftiralar atan okulun itiraf sayfasının sahibine(?) mesaj atar. •texting• 19.02.2020-31.03.2020

MELEZİN SAVAŞI by alwaystrue17

Güvenliği için daha bebekken sarayından kaçırılmıştı. Bu süreçte krallığı büyük darbeler almış ve çoğunluğunun doğa üstü yaratıkların oluşturduğu halkı kendi içinde anlaşmazlığa düşmüştü. Onun yokluğunda her şey karışıkken artık geri dönmesinin vakti gelmişti. Halkı döndüğüne sevinecek miydi? bilmiyordu. Ancak düşmanları çok güçlüydü ve onları yenmek için herkese ihtiyacı vardı. Yinede o Elena Arthur'du, Terra Lucis krallığının son varisi ve tahtın yegane sahibiydi. Düşmanları ne kadar güçlü olursa olsun karşılarında daha önce hiç tanık olmadıkları kadar güçlü bir melez bulacaklardı. Elena'nın krallığındaki ilk durağı olan Benignus lisesi elbette işlerin çığırından çıkması için yeterince karışık bir okuldu. Yine de o işlerin karışmasından son derece memnundu. Sonuçta küçük sırrı arada bir kaosa ihtiyaç duyuyordu!

Sen Giderken... by phaselis70

Sanki ben camdan bir vazoyum da birileri üzerimden tüm örtülerimi sıyırmış...açıkta kalmışımda ufacık bir sarsıntıda düşüp kırılacakmış gibi. Benim bıraktığım her şey bir başkasına yuva olmak için hazır artık.

Ateşin Kızı by duman2014

BU ESERİN BÜTÜN HAKLARI @duman2014 'e aittir. Bir çocuğun çığlığı olmak ister misiniz? Yıllarca babası tarafından istismar edilen genç bir kadının intikamını okumak ister misiniz? Geçmişin bütün sırlarını bir kazayla unutan Ezgi, aşkı için bedel ödemekten kaçan Fırat ve acılarına tutunarak yaşayan İlyas... Bu yol hiç anlatılmadı, bu yol hiç ama hiç konuşulmadı, günahlar konuşulmayınca unutulur mu?

TÜFEK/Tamamlandı by LadyPsychology

Bir kitabın ismi niye tüfek olsun ki?(Tamamlandı) TÜR: Dram/Gizem Yağmur can yakar mıydı hiç? Sanki biri yağmuru ateşe vermişti ve değdiği yeri yakıyordu.Yine "kendimsiz" kalmıştım işte, "kimsesizlikten" ziyade... "Beni kaybetmekten korkman hoşuma gitmişti sadece" demişti bana. Sahi, kaybedecek bir şeyim mi vardı artık? Sene 1997, aylardan Ocak. 10 yaşında bir ismim olmuştu. Royce... Evet yetimhanede büyüdüm ve hayır kendimi ajite etmiyorum. Bomboş bir levhaydı geçmişim, annemin yüzünü bile hatırlamayacak kadar.Biri var mıydı bana benzeyen?Biri var mıydı benim gibi KİM OLDUĞUNU hatırlamayan? "Ben kim olduğumu bilmiyorum" kadife gözlü kızın gözyaşları kıvırcık turuncu saçlarını ıslatıyordu. İnatçı bakışlarından eser kalmamıştı. "Ben de" dedim, "ben de bilmiyorum..." Ona söz verdim.Kim olduğunu bulacaktım.Onu ararken kendimi bulacağımı nereden bilebilirdim ki? Hikayemin sonundan başlayacağım anlatmaya.Birlikte hikayemin başını bulacağız.Gerçek yaşanmış dramatik bir hikaye içinizi ısıtacak. Kapak Tasarım: @MissGlnure

Gecenin Rüzgarı | TAMAMLANDI by gbhankerzeyker

"Dolunayın aydınlattığı, soğuk bir gecede, özgürce esen rüzgarın, yüzünüze çarptığı anda verdiği huzur paha biçilemezdir." Hayatta en çok sevilmeyi isteriz. Sevdiğimiz tarafından sevilmeyi.. Sevildiğimizi hissedersek dünyanın en mutlu insanı oluveririz bir anda. Biri bizi birazcık sevse kedi gibi sırnaşırız. Tüm dertlerimizi unutur, toz pembe hayaller kurmaya başlarız. Ancak hiçbir zaman hayallerimiz kadar toz pembe değildir hayat. Ve bu sevgi; dünyadaki en acı veren duyguya dönüşüverir aniden. Şimdi en soğuk gecede, alev alev yanıyor kalbim. Yüreğimdeki yangını, esip de söndürecek en ufak bir rüzgar yok. En tepede asılı olan, karanlığı aydınlatmaya çalışan dolunay haricinde yapayalnızım. Ama o bile yetmiyor artık karanlık dünyamı aydınlatmaya. İçimi kahreden duygulara tutsak gibi hissediyorum kendimi. Tek isteğim özgür olmak fakat alamıyorum "o"ndan kendimi. Üşüyorum, çünkü tutmuyor ellerimi, ısıtmıyor beni. Aklımdan hiç çıkmayan, hep orada var olan adam yanımda yok. Meğer, Sevilmemek; içini en çok acıtan şeymiş. Sevilmediğini hissetmek; daha kötüymüş. Çaresizlik; ise en beteriymiş...

You may also like

Slide 1 of 9

DİLVAN (Kitap oluyor) cover

GECENİN İZİ cover

GÖNÜL ŞİFASI cover

chatlinx•taekook cover

MELEZİN SAVAŞI cover

Sen Giderken... cover

Ateşin Kızı cover

TÜFEK/Tamamlandı cover

Gecenin Rüzgarı | TAMAMLANDI cover

DİLVAN (Kitap oluyor)

Tek davası okumak olan Avin Mirşad. Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad. "Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın." Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan. "Mezopotamya şahidim Avin. Hem gecem hem gündüzümsün. Sen benim gökyüzümsün." Herkesin bir yarası var. Güneş kadar yakıcı, gece kadar karanlık.