Kendi gibi küçük ama kalbi kadar da büyük bir Yerden Bitme hikayesi geliyooooor. Bu işide atlatıma göre gönül rahatliyla gidim derken bi duvara toslamam bir olmuştu. Demiştim ya beceriksiz, sakar ve alık oldumu .nereye başımı çevirsem bi yere tosluyodum yada bir yere kafa atıyodum.Ama duvar dedim şey aslında duvar değilde bir erkek oldunu düşünürsek erkekden bi duvarda da diyebiliriz çünkü bu şahıs 1.80 boyuyla duvardan farksızdı. Tam özür dilecekken öyle bir şey dediki gene nevrim döndü. - "Önüne baksana yerden bitme "dedi bana ya bana bihtere şaka şaka ya bihtere kim .Namı değer Yelize dedi ya inanabiliyormusunuz. - "Lafını geri alsan iyi edersin tuğla kafa" deyince öyle bi baktı ki bi adım sendeledim ama bende geri vites yoktu koyarım tekmüü.Sivasliyim sonuçta o tuğla kafalidanmı korkucaktim. (Tamam azcık tırstım ama azcık) - " Almasam nolur yerden bitme, o küçücük boyunla beni mi döversin ha yerden bitme ."dedi son kelimesine öyle bi bastırmıstı ki icimdeki kikbokscu devreye girdi ve bu küçücük boyumla ayana bi tekme geçirdim. Ve nakovt yeliz 1 tuğla kafa 0. :))) Acıyla yere düştü "sen bittin kızım" dedi.Ellerimi burnuma götürüp nanik nanik yaptım.Ama yapmaz olaydım 4 tane çocuk yanımıza yaklaştı.All Rights Reserved