Babam... Benimle bir kez olsun gurur duymadı. "Kızım" demedi bir kez olsun. "Seni seviyorum , seni çok seviyorum" demedi. Sevgi. Hakikaten , neydi sevgi ? Bir babanın kızını seviyor olması , nasıl bir duygu ? Nasıl hissettiriyor insana ? Ben hiç hissetmedim , hissettirmedi babam. Hep kırdı hep üzdü. Sözleriyle , bakışlarıyla incitti. Hep fazlalıkmışım gibi davrandı. "Bana yük olmayın" dedi. Erkeklere güvensizliğim bundan mı ? Güçsüz olduğumu düşündüğüm bundan mı ? Kırgınlığım , ümitsizliğim bundan mı ? ...