Dolls are Humans.
Ayaw ni Sophia sa mga manika, hindi siya nagkaroon ng laruang manika noon dahil hindi niya ito gusto at takot siya sa kaniyang Ama. Kailanman, hindi ni-nais ni Sophia na maging artista, ngunit pinilit siya ng kan'yang pamilya at mga kaibigan. Sa kasamaang-palad, hindi siya nagtagal sa industriya at lumisan din kinalaunan, nakatanggap siya ng libo-libong pambabatikos at masasamang mensahe dahil sa pagtakas niya sa kaniyang kasikatan at trabaho bilang ka-loveteam ni Calixo-isang sikat na artista at mang-aawit.
Sa paglipas ng mga araw nakatanggap si Sophia ng mga liham at regalo galing sa isang misteryosong tao.
"Ayoko talaga sa mga manika," aniya matapos mabuo ang isang manika mula sa regalo na kaniyang natatanggap mula noon.
"Isang p'yesa na lamang at maibabalik na ang nakaraan..." basa ni Sophia sa mensaheng kasama ng regalo.
Hindi matatapos ang pelikula, kung walang artista. Hindi mabubuo ang k'wento kung walang sumusulat dito. At hindi magiging matagumpay ang proyekto kung walang direktor na magpapagalaw sa mga tao.
When Jane Madarang's neighbor Natalie kills herself and leaves behind cryptic instructions, it's up to Jane and her classmates to unearth deadly secrets.
*****
Natalie Driscoll is dead.
She threw herself out a window and left her neighbor Jane to unravel their town's darkest secrets. Following Natalie's instructions leads Jane to three other high school students who all have something to hide. The four of them must carry out Natalie's final errand while solving the mysteries written in her diary. But the secrets they unearth may be far more dangerous than what they ever imagined.
Content and/or trigger warning: This story contains scenes of suicide, violence and murder that may be triggering for some readers.
[[word count: 100,000-150,000 words]]