The art of fear/Changlix

"benden korkma Felix" diye fısıldadığım da ne titremesi azalmıştı ne de ağlaması fakat kısa süre sonra güçsüz kollarını doladığı dizlerinden ayırmış ve belime sarmıştı. Bu hareketi kalbimi tekletirken ona daha da yaklaşıp iyice kollarımı sardım.

"sarılmak... Güzel hissettiriyormuş"

"hiç kimseye sarılmadın mı?" kollarını gevşetirken omzumda ki başını yavaşça iki yana salladı. Bu hareketi ile dudakları boynuma çarpınca titremeden edemedim.

"daha önce... Kimseye dokunmadım"

Not: ship kitabıdır