"Nie mogłam złapać powietrza, czułam się jakby do mojego umysłu nie docierało jak bardzo go potrzebuję. Tak samo jak do "życia" nie docierało jak bardzo Jego potrzebowałam. On był moim powietrzem, a teraz musiałam nauczyć się bez z niego żyć. Jedyne co mi towarzyszyło to nieustający ból i pytania, na które nigdy nie otrzymam odpowiedzi." Zawsze myślałam, że człowiek może stracić wszystko oprócz wspomnień. Do momentu, aż mój umysł sam wyparł się bólu razem ze wszystkim co mi po nim pozostało. Kochałam go całą sobą... Jeden moment... Jedna chwila... Ból i pamięć o nim miały zostać z nią na zawsze... To również straciła...Todos os Direitos Reservados
1 capítulo