Story cover for The Journey Of Ayesha Delmundo Reyal (GxG)  by QueenDreamer_08
The Journey Of Ayesha Delmundo Reyal (GxG)
  • WpView
    Reads 77,382
  • WpVote
    Votes 3,031
  • WpPart
    Parts 57
  • WpView
    Reads 77,382
  • WpVote
    Votes 3,031
  • WpPart
    Parts 57
Complete, First published Apr 23, 2020
"Asan ako? Anong lugar to? Bakit..parang nasa ibang panahon ako?"




"Tabi!" 



"Ay kabayo!" Shemay muntik nakong masagasaan ng kalesa!




"Hoy manong kung hindi po kayo marunong mangabayo mas mabuti pang kayo nalang ang maging kabayo!"




Susmaryosep muntik na niya akong mapatay!




Teka nga asan naba ako?



Bakit ang luluma ng mga building dito? Tyaka bakit ang daming naka baro't saya? Flores De Mayo ba?



Muli akong naglakad lakad para makapagmasid sa kung saang lupalop naba ako ng mundo napunta.




May nakita akong signage sa may tabi ng daan at nakasulat don ay "Benvenido a Elgranda" (Welcome to Elgranda) spanish language.





Lumapit ako sa nagtitinda ng dyaryo at pasimpleng sumilip dito para makita kung anong petsa naba.




Lumuwa ang mata ko ng makita ang taon.




1967! The elf! Totoo ba to?




"Get out of the way!" 



Lalong nanlaki ang mata ko ng makita ang umaarangkadang kabayo na papunta ngayon sa kinaroroonan ko.





Sh*t this is ain't real right?




Gosh I travel back in time!




***********


Book 1 title: The journey of Ayesha Del mundo Reyal
Book 2 title: Another Journey
-----------


Started: April 26 2020
End: May 2 2020
Editing: On process
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add The Journey Of Ayesha Delmundo Reyal (GxG) to your library and receive updates
or
#94tamangpanahon
Content Guidelines
You may also like
Flowers Bloom (Completed) by tephoney
54 parts Complete
Kailan ba kita makikita ulet? Pinipilit kong kalimutan ka pero naging bahagi ka pa rin ng buhay ko. Naging malawak ang espasyo mo dito sa puso ko. Isang kang nakaraan na kahit na anong pigil ko ay hindi ka nawawala dito sa isipan ko lalo na sa puso ko. Inaasam ko pa rin na sana balang-araw ay mahagilap ko man lang kahit na ang anino mo. Bata man ako noon pero alam ko na ang salitang pagmamahal. Naramdaman ko yun nung tumibok ang puso ko sa unang pagkakataon sa edad na sampung taon. Nandun ang kilig. Nandun ang sobrang saya. Nandun ang tawanan. Nandun ang kulitan. Nandun ang paglalambing mo pero dahil sa'yo nasaktan din ako't umiyak. Hindi ka na bumalik muli. Hindi mo tinupad ang mga pangako mo sa'kin. Nangako ka sa edad na labing-tatlong taon. Tatlong taon ang pagitan ng edad natin pero ramdam ko ang sinseridad mo dahil umasa ako. Lumaki man ako nun sa bahay-ampunan ay pinunan naman ni mother ang kulang sa'kin. Buo at totoo ang pagmamahal na ipinakita niya sa'kin. Kuya ko magpakita ka na. Nasa'n ka na? Tatlong taon ang lumipas nung hindi ka na nagpakita ay umaasa pa rin ako pero natuto akong buksan ang puso ko para sa iba. Ngayon ay apat na taon na kami, kuya. Malapit na ring maging labing-isang taon na hindi ka na nagpapakita sa'kin. Masakit isipin pero umaasa pa rin ako na makikita kitang muli. Gusto kong sabihin sa'yo na salamat sa mga sayang idinulot mo sa buhay ko. Gusto kitang makita. Magpakita ka na. Hinihintay ko pa rin ang pagbabalik mo. Gusto kitang tanungin ng bakit. Gusto kong pakinggan ang mga dahilan mo. Magpakita ka lang. Tatanggapin kita ... bilang nakaraan ko na lang.
Upon Meeting again by Mr_Evo
4 parts Ongoing Mature
Sa gitna ng kanyang mga panaginip, makakalilala siya ng isang taong magbibigay ng bagong pag-asa at ligaya sa kanyang buhay Ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon, makikilala rin niya ang taong ito sa totoong buhay. Ang tanong, sino ang uunahin niya? Ang taong nakilala niya sa panaginip na tila ba nagbibigay ng kakaibang saya at ginhawa, o ang taong nakasalubong niya sa realidad na may dalang tunay na emosyon at koneksyon? Alamin kung paano niya haharapin ang dalawang mundo at kung sino ang kanyang pipiliin sa pagitan ng panaginip at realidad. May nag babadyang panganib evho lumapit ka saakin paparating na sila pinag digit ko ang aking Dalawang mga kamay upang maka gawa ng enerhiya ng matapos ito unti unti akong nag karoon ng kasootan pang digma tinaas ko ang aking dalawang kamay at lumabas ang aking espada nakita ko na Napaka rami nila At pinapalibutan kami bigla silang sumugod at ng malapit na sila saamin ay bigla kong itinusok sa lupa ang aking espada at nag laho silang lahat napa ngiti ako ng sandaling iyon ngunit ng ako ay lumingon saaking tabi hindi ko kuna makita si evho nag taka ako marahil ay nadamay siya sa ginawa ko tumingin ako sa paligid ngunit ni anino niya ay wala Nagising ako mula saaking pag kakatulog at sinabing Nix!! Kinuha ko ang aking mga gamot planong mag papakamatay upang hindi na ako magising pa ng sa ganon ay lagi ko na siyang kasama at ma proprotektahan Kailangan kong bumalik sa laban hindi pa kami tapos sa laban......... All names, characters, places, and incidents are products of the author's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or persons is coincidental. All brand names and trademarks are property of their respective owners. All rights reserved."
I left my heart in CAVITE by ChanZee218
15 parts Complete Mature
Maingay ang paligid lahat nagmamadaling nagbalot ng mga damit para tumakas paparating na kasi ang mga Hapones ayon sa mga naririnig naming Balita dito sa Leyte malulupit daw ang mga bagong mananakop. "Bilisan mo Erlinda kung ayaw mong maabutan tayo dito ng mga Hapon!" talak ng Lola Rosing ko. "Opo!" sagot ko habang nanginginig na nilalagay sa loob ng malaking bayong ang mga damit ko. "Tayo na Erlinda!" muling sigaw ni Lola sa pagkakataong ito ay nasa labas na ito ng Kubo namin kaya nagmamadali akong tumakbo palabas. Nagkakagulo ng ang mga tao dinig na namin ang mga putukan. "TAKBO ERLINDA!" sigaw ni Lola, duguan ito tinamaan ng ligaw na bala na mula sa mga mananakop. "Lola!" iyak ko, nilapitan ko ito saka ako lumuhod para alalayan itong tumayo. "Apo--- tumakbo ka na pagod na si Lola----." ipinikit nito ang mga mata kasabay ng paghinto ng paghinga nito. Hindi ko magawang sumigaw tanging impit na iyak at mahigpit na yakap lamang ang kaya kong gawin. "M-mahal ko po kayo." hinagkan ko ito sa noo saka ako tumayo at tumakbo habang sige ang lingon ko sa walang Buhay na Katawan ng Lola ko. ------------------ Pasensya na po sa mabagal na update ng mga story ko pero sige po ang Post ko. Isa-isa ko pong tatapusin lahat. Salamat po sa pagbasa. Readers are the success of every Writers. Without Readers there's no us 😁 Ang pagkakapareha ng mga Pangalan, Lugar at Pangyayari ay hindi ko po sinasadya. Ito po ay Orihinal kong likha😁
Sa Harap ng Pulang Bandila by AorinRei
60 parts Complete
Babaeng nagmula sa kasalukuyan ang napadpad sa yugto ng himagsikan. Naroon lamang upang masaksihan ang bawat kaganapan, ang mga kamalian na tugma sa pangyayari ng modernong panahon na dapat iwawasto. Ang mga maling paniniwala na dapat iwaksi. Subalit kailangang alalahanin na walang mababago ni isa sa mga nangyari sa kasaysayan. Isinasaad sa panaginip na lahat ng matututuhan ay dadalhin sa kasalukuyan, ang dunong at kagitingan na magsisilbing armas, kasangga ang nag-aalab na damdamin ng pusong makabayan, ang siyang maghahatid tungo sa tunay na kapayapaan. Ako'y nasanay na sa takbo ng panahong ito, tulad na rin ng kanilang hangarin "Maaari po ba akong sumapi?" Sinong mag-aakala na hindi lang pala iyon ang aking makukuha. "Malamang ay bulag ang iyong mga nakakasamang tao sapagkat hindi nila makita ang iyong karilagan o marahil sila'y nabulag na dahil sa pagkasilaw sa iyong rikit." Kapwa namin batid na hindi tugma subalit nagsalitan pa rin kami sumpaan Kaniyang ipinagtapat na ang tunay na nadarama "Isang karangalan Ang maiharap ka sa pulang bandila Pangako, kailanman Mamahalin ko'y ikaw, wala nang iba" Ano ang mangyayari kung magiging malapit ang loob sa mga bayani ng nakaraan lalo na at alam na alam ang kahihinatnan ng mga ito? Tila panghuhuli ng agila ang dalawang magkatunggaliang panig na magdalo upang pagkaisahin ang mamamayan ng lupang tinubuan. May pag-asa pa bang ayusin ang pingkian ng kasalukuyan? Ako si Idianale, ang tagapagsalaysay ng tunay na kaganapan sa kasaysayan.
Wezt Is Going To East (Still Editing) by bluwibeingblu
12 parts Ongoing
WEZT, Fifteen years. That's how long I've been a ghost. Before that? Let's just say it wasn't pretty. Orphaned young, I learned early on that the world cares little for sentiment. It's a brutal place; if you're not strong, you get crushed. I learned to be strong. Very strong. The streets were my training ground. Survival was my only teacher. I learned to move like a shadow, to anticipate danger, to use anything as a weapon. It wasn't a life I chose, but it was the life I had. Then came the Red Dragons-a yakuza gang in Japan. They found me, a scrawny kid with only street smarts and a will to survive. They saw potential, raw talent that could be molded into something lethal. They turned me into a weapon. Fifteen years of relentless training pushed my body and mind to the absolute limit. They honed my skills, refined my instincts, and erased any trace of the kid I once was. The tattoo on my back is a constant reminder of that transformation-a brand, a mark of ownership, a symbol of a past I can't escape. I was a tool, a ghost in their service, carrying out their orders without question. There were missions I'd rather forget, things I'd rather not remember. But those memories are etched into my soul, shaping the man I am today. They made me strong, efficient, and ruthless. They made me a ghost. That life ended when I met the Boss. He offered a deal: protection for his family in exchange for a chance at something else-a life beyond the shadows. It was a calculated risk, but my best option. I was good at what I did, and he needed someone to handle the difficult aspects of his business. I was the hammer, crushing opposition without hesitation; the silent guardian, the shadow that kept his family safe. was a ghost, but finally my own ghost. Then you came along, and the equation changed. Now, I'm facing a different kind of battle, one that requires more than just skill and precision. It requires...something else. Something I'm still trying to understand.
You may also like
Slide 1 of 10
Never Fade cover
Flowers Bloom (Completed) cover
Hey, I Love You! cover
Mystery in Island (Completed) cover
DISENLAMIN  cover
Upon Meeting again cover
I left my heart in CAVITE cover
Sa Harap ng Pulang Bandila cover
Memories Afterall (BoyxBoy) cover
Wezt Is Going To East (Still Editing) cover

Never Fade

22 parts Complete

NEVER FADE [BXB|Yaoi|BL Novel] Ang tunay na pagmamahal nga ba ay nasusukat sa kung gaano kabilis o katagal ito nabuo? Sapat ba na sabihin ang mga pangakong hindi natin malilimutan o iiwan ang taong pinakamamahal natin? Sapat ba ang pagmamahal na meron ang dalawang taong nagmamahalan para sabihin nilang walang sino man o ano man ang sa kanila'y makapaghihiwalay? Tunay nga bang nakatakda na ang taong para sa atin? O tayo ang siyang pipili o magpapasya kung sino ang ating mamahalin sa pang habang buhay? Kung may pagkakataon tayo na tanungin ang orasan at kalendaryo, magagawa kaya nilang sagutin ang tanong kailang ang tamang panahon? Paano hinihilom ng oras ang mga sugatang puso? Paano pinaplano ng panahon ang pagtatagpo ng dalawang puso? Ang daming katanungan ngunit walang tiyak na kasagutan, paano mo masasabi na siya na nga ang sa iyo ay itinadhana kung ang tamang panahon mismo ang siyang iyong kalaban? Bibitiw ka ba sa pangakong iyong sinambit o panghahawakan mo ang pangakong ito hanggang sa susunod ninyong pagtatagpo?